Garifuna
Obszar

Honduras
Gwatemala
Belize
Nikaragua
USA

Liczba mówiących

190 tys.

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
Ethnologue 5 rozwojowy↗
Kody języka
ISO 639-3 cab
IETF cab
Glottolog gari1256
Ethnologue cab
WALS grf
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język garifuna, także: black carib, caribe, central american carib, moreno[1] – język z karibskiej grupy językowej (grupy języków arawackich) używany przez tzw. „Czarnych Karibów” w Hondurasie, Gwatemali, Belize, Nikaragui i USA.

W 2001 roku język garifuna, wraz z kulturą taneczno-muzyczną Garifunów, został proklamowany Arcydziełem Ustnego i Niematerialnego Dziedzictwa Ludzkości, a w roku 2009 wpisany na listę niematerialnego dziedzictwa UNESCO[2].

Opis

Około 190 tysięcy użytkowników posługuje się językiem Garifuna na terenie Hondurasu, Gwatemali, Belize, Nikaragui i USA, z czego 98 tysięcy użytkowników mieszka w Hondurasie, 65 tysięcy w USA, prawie 17 tysięcy w Gwatemali, niewiele ponad 12 tysięcy w Belize i 1500 w Nikaragui[1][3]. W Hondurasie i Nikaragui używany jest dialekt wschodni (skrócone wyrazy, opuszczane /r/) a w Gwatemali i Belize – zachodni[1]. Mniej niż 100 osób posługuje się wyłącznie tym językiem[1]. Dialekt zachodni uznawany jest za standardowy język literacki[1].

Część słownictwa używana jest tylko przez mężczyzn (leksyka głównie karibska), a część wyłącznie przez kobiety (słownictwo głównie pochodzenia arawackiego). Występuje wiele zapożyczeń z języków francuskiego, hiszpańskiego i angielskiego[1].

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 6 International Encyclopedia of Linguistics: AAVE - Esperanto, Volume 1. Oxford University Press, 2003, s. 136. ISBN 978-0-19-513977-8. [dostęp 2014-11-29].
  2. ↑ UNESCO ICH: Language, dance and music of the Garifuna. [dostęp 2013-11-18]. (ang.).
  3. ↑ M. Paul Lewis, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Garifuna, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 17, Dallas: SIL International, 2013–2014 [dostęp 2012-11-30] (ang.).

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.