বিষ্ণুপ্রিয়া মণিপুরী
Obszar

Indie (stany Assam i Tripura, Bangladesz, Birma

Liczba mówiących

120 tys.[1]

Pismo/alfabet

bengalskie

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
UNESCO 2 wrażliwy
Ethnologue 4 edukacyjny
Kody języka
ISO 639-3 bpy
IETF bpy
Glottolog bish1244
Ethnologue bpy
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Wikipedia w języku bisznuprija-manipuri
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język bisznuprija-manipuri (ইমার ঠার/বিষ্ণুপ্রিয়া মণিপুরী) – język z grupy indoaryjskiej języków indoeuropejskich, którym posługuje się około 120 tys. osób, zamieszkujących głównie indyjskie stany: Asam, Tripura, Manipur, oraz Bangladesz i Birmę.

Jest blisko spokrewniony z językami orija, asamskim i bengalskim[2].

Liczbę użytkowników na terenie Indii ocenia się na 77 tysięcy[3]. W Bangladeszu ma 40 tys. użytkowników (2003)[1]. W użyciu są też języki bengalski i meitei[1].

Historycznie (XIII–XIX w.) służył jako regionalna lingua franca[4]. Został poddany wpływom języka meitei[4].

Angielska nazwa języka, Bishnupriya Manipuri, została wprowadzona w końcu XIX wieku przez dr. G. A. Griersona.

Jest zapisywany pismem bengalskim[1].

Przypisy

  1. 1 2 3 4 David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Bishnupuriya, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
  2. Siṃha 1981 ↓, s. 1.
  3. Bishnupriya [online], Census of India 2001 [dostęp 2012-01-08] [zarchiwizowane z adresu 2007-11-24] (ang.).
  4. 1 2 van Driem 2007 ↓, s. 318.

Bibliografia

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.