Józef Szostakowski

Juzef Šostakovski

Józef Szostakowski czyta swoje wiersze podczas Maja nad Wilią w 2018 roku
Data i miejsce urodzenia	1 lipca 1953 Lubieliszki
Zawód, zajęcie	filolog, historyk, dziennikarz, wykładowca akademicki
Tytuł naukowy	doktor
Alma Mater	Wileński Państwowy Instytut Pedagogiczny

Józef Szostakowski ps. Janusz Bielski (lit. Juzef Šostakovski; ur. 1 lipca 1953 w Lubieliszkach w rejonie wileńskim) – polski poeta, dziennikarz i działacz kulturalny działający na Wileńszczyźnie, doktor nauk humanistycznych w zakresie bibliologii.

Życiorys

W latach 1960–1971 uczył się w Jotajniskiej Szkole Średniej, a następnie w latach 1971–1976 odbył studia polonistyczne i historyczne w Wileńskim Państwowym Instytucie Pedagogicznym. W trakcie studiów, w 1974, rozpoczął współpracę jako korespondent z polskojęzycznym dziennikiem „Czerwony Sztandar”, w którym później został etatowym dziennikarzem. Także w czasie studiów zadebiutował jako poeta, a swoje wiersze publikował nie tylko na Litwie, ale także z czasem w Polsce. Występował jako aktor w Polskim Zespole Dramatycznym przy Wileńskim Klubie Pracowników Medycyny^[1].

W 2000 na Uniwersytecie Warszawskim obronił rozprawę doktorską nt. "Prasa w języku polskim na Litwie w okresie od września 1939 do 1964 roku", której promotorem był prof. Wojciech Podgórski^[2].

Po zmianach ustrojowych na Litwie i usamodzielnieniu się tamtejszej prasy pracował w „Kurierze Wileńskim” (1990-1994), tygodniku Związku Polaków na Litwie „Naszej Gazecie” (1994-1995). W latach 1998–2000 współredagował dwutygodnik „Znad Wilii”, stworzony przez Romualda Mieczkowskiego i Czesława Okińczyca. Po przekształceniu tego czasopisma w kwartalnik, nadal z nim stale współpracuje. Poza pracą dziennikarską wykładał także na polonistyce w Litewskim Uniwersytecie Edukologicznym (obecnie Akademia Oświaty Uniwersytetu Witolda Wielkiego). Jest członkiem Stowarzyszenia Naukowców Polaków Litwy. Pracuje jako przewodnik po Wilnie. Jest pracownikiem Muzeum im. Wł. Syrokomli w Borejkowszczyźnie^[3].

W 2016 odznaczony przez Prezydenta RP Krzyżem Kawalerskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej^[4].

Publikacje^[5]

• Józef Szostakowski, Nie ucz się domu, Warszawa 1992 (Oficyna Literatów i Dziennikarzy „Pod Wiatr”)
• Józef Szostakowski, Czerwone gile, Warszawa 1994 (Oficyna Literatów i Dziennikarzy „Pod Wiatr”)
• Józef Szostakowski, Wiersze z listów, Berlin 1994
• Józef Szostakowski, Między wolnością a zniewoleniem. Prasa w języku polskim na Litwie w okresie od września 1939 do 1964 roku, Wilno-Warszawa 2004
• Józef Szostakowski, Śladami pamięci, Muzeum Władysława Syrokomli, Wilno 2012
• Podwileńskie bajanie. Legendy, podania, bajki z okolic Wilna, wybór, komentarze oraz opracowanie literackie Józef Szostakowski, Muzeum Władysława Syrokomli, Wilno 2017

Przypisy

Bibliografia

• Eugeniusz Kurzawa, Słownik polskich pisarzy współczesnych Wileńszczyzny, Zielona Góra 1995.
• Wileńska encyklopedia 1939-2005, opracował Mieczysław Jackiewicz, Warszawa 2007
• Aleksander Srebrakowski, Polacy w Litewskiej SRR 1944-1989, Toruń 2001