Józef Piotrowski (ur. 17 marca 1839 w Płocku[1], zm. 21 listopada 1863 w Warszawie[1]) – słuchacz Polskiej Szkoły Wojskowej we Włoszech w 1862, działacz lewicy czerwonych. W 1863 roku komisarz Rządu Narodowego województwa augustowskiego. Członek Rządu Narodowego. Naczelnik Warszawy od 17 września do 17 października 1863. Aresztowany w październiku 1863, wyrokiem Audytoriatu Polowego skazany na karę śmieci. Stracony na stokach Cytadeli Warszawskiej.
Rodzice: Leon Piotrowski i Wiktoria de domo Milczyńska[2].
Przypisy
- 1 2 Piotrowski Józef, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2012-12-31] .
- ↑ PIOTROWSKI Józef (1839–1863). [w:] M.J. Minakowski, Wielka Genealogia Minakowskiego. Poszukiwane koligacje dla tomu 26. PSB [on-line]. www.wielcy.pl. [dostęp 2012-12-31]. (pol.).
Bibliografia
- Stefan Król, Cytadela Warszawska, Warszawa 1978
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.