 | |
 major dyplomowany artylerii | |
| Data i miejsce urodzenia |
12 lutego 1897 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
I oficer sztabu |
| Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa |
| Odznaczenia | |
 _BAR.svg.png.webp){kind=small}    | |
Józef Konrad Gorski (ur. 12 lutego 1897 w Kalwarii (Litwa Kowieńska)[2], zm. 1940 w Charkowie) – major dyplomowany artylerii Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.
Życiorys
Urodził się 12 lutego 1897 w Kalwarii, w rodzinie Konrada i Franciszki ze Skarbek-Ważyńskich[3].
W latach 1923–1924 pełnił służbę w Departamencie III Artylerii i Uzbrojenia Ministerstwa Spraw Wojskowych, pozostając oficerem nadetatowym dywizjonu artylerii zenitowej, a później 1 pułku artylerii przeciwlotniczej w Warszawie. Został zweryfikowany do stopnia porucznika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku[4][5].
W 1928 roku został awansowany na stopień kapitana artylerii ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1928 roku[6]. Z dniem 4 stycznia 1932 roku został powołany na dwuletni kurs 1931/1933 do Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie[7]. Z dniem 1 października 1933, po ukończeniu kursu i otrzymaniu tytułu naukowego oficera dyplomowanego, został przeniesiony do 4 pułku artylerii lekkiej w Inowrocławiu.
W czasie kampanii wrześniowej 1939 początkowo pełnił służbę w Dowództwie OPL Kraju na stanowisku I oficera sztabu, a 11 września został przydzielony do sztabu gen. bryg. Piotra Skuratowicza[8].
Dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Starobielsku. Wiosną 1940 roku został zamordowany przez NKWD w Charkowie i pogrzebany w Piatichatkach. Od 17 czerwca 2000 roku spoczywa na Cmentarzu Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie.
5 października 2007 roku Minister Obrony Narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie do stopnia podpułkownika[9]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 roku, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari nr 5001
- Krzyż Walecznych
- Złoty Krzyż Zasługi (11 listopada 1937)[10]
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Do 1932 roku występował jako Górski.
- ↑ Wojskowe Biuro Historyczne Wyszukiwarka zasobu CAW: Józef Konrad Gorski.
- ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 143.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 18, 811, 827.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 18, 734, 751.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 407, 472.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 194, 799.
- ↑ Lipiński i Moszumański 2004 ↓, s. 178.
- ↑ Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 roku w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
- ↑ M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 411 „za zasługi w służbie wojskowej”.
Bibliografia
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Jerzy Ciesielski, Zuzanna Gajowniczek, Grażyna Przytulska, Wanda Krystyna Roman, Zdzisław Sawicki, Robert Szczerkowski, Wanda Szumińska: Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Jędrzej Tucholski (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2003. ISBN 83-916663-5-2.
- Mieczysław Lipiński, Zbigniew Moszumański. Polska artyleria przeciwlotnicza w wojnie obronnej 1939 r. Sprawozdanie dowódcy Obrony Przeciwlotniczej Kraju, płk dypl. Włodzimierza Juliusza Ludwiga z działalności w czasie wojny. „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 4 (204), 2004. Warszawa: Wojskowe Biuro Badań Historycznych. ISSN 1640-6281.