Józef Edward Groszek
Świderski
major piechoty major piechoty
Data i miejsce urodzenia

27 października 1895
Szumlany

Data śmierci

po 1939

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Jednostki

Biuro Personalne MSWojsk.

Stanowiska

zastępca szefa wydziału

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Walecznych (1920–1941) Medal Niepodległości Srebrny Krzyż Zasługi Krzyż Wojskowy Karola Medal Pamiątkowy Jubileuszowy 10 Rocznicy Wojny Niepodległościowej

Józef Edward Groszek, ps. „Świderski”[1] (ur. 27 października 1895 w Szumlanach, zm. po 1939) – major piechoty Wojska Polskiego.

Życiorys

Urodził się 27 października 1895 w Szumlanach, w ówczesnym powiecie podhajeckim Królestwa Galicji i Lodomerii[1]. W czasie I wojny światowej walczył w szeregach cesarskiej i królewskiej Armii. Jego oddziałem macierzystym był Pułk Piechoty Nr 24[2]. Na stopień podporucznika rezerwy został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1918 w korpusie oficerów piechoty[3].

Służył w 5 Pułku Piechoty Legionów w Wilnie[4][5][6][7]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 549. lokatą w korpusie oficerów piechoty[8], a 31 marca 1924 mianowany kapitanem ze starszeństwem z 1 lipca 1923 i 223. lokatą w korpusie oficerów piechoty[9].

W marcu 1932 został przeniesiony z Komendy Miasta Lwów do 40 Pułku Piechoty we Lwowie na stanowisko obwodowego komendanta Przysposobienia Wojskowego[10][11][12][13].

Na stopień majora został mianowany ze starszeństwem z 19 marca 1937 i 16. lokatą w korpusie oficerów piechoty[14]. W marcu 1939 pełnił służbę w Biurze Personalnym Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie na stanowisku zastępcy szefa Wydziału I Ogólno-Organizacyjnego[15]. W czasie kampanii wrześniowej został internowany na terytorium Królestwa Rumunii, a później przekazany Niemcom i osadzony w Oflagu VI E Dorsten[16].

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. 1 2 3 Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-01-24].
  2. 1 2 Ranglisten 1918 ↓, s. 524.
  3. ↑ Ranglisten 1918 ↓, s. 375.
  4. ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 37, 641.
  5. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 137, 426.
  6. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 133, 367.
  7. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 21, 204.
  8. ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 80.
  9. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 32 z 2 kwietnia 1924, s. 174.
  10. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932, s. 233.
  11. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 49, 570.
  12. ↑ Lista starszeństwa 1933 ↓, s. 46.
  13. ↑ Lista starszeństwa 1935 ↓, s. 45.
  14. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 28.
  15. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 431.
  16. ↑ Program „Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką”. Fundacja „Polsko-Niemieckie Pojednanie”. [dostęp 2022-01-24].
  17. ↑ M.P. z 1938 r. nr 258, poz. 592 „za zasługi w służbie wojskowej”.
  18. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 11 listopada 1938, s. 6.
  19. 1 2 Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 49.
  20. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-01-24].
  21. ↑ M.P. z 1938 r. nr 177, poz. 323 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  22. ↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 636 „w uznaniu zasług, położonych na polu pracy w poszczególnych działach wojskowości”.
  23. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-01-24].
  24. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. Nr 12 z 6 sierpnia 1929 r., s. 240.

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.