Igiełkowate izydia u mąklika otrębiastego
Schemat budowy izydiów:
1 – kora dolna, 2 – warstwa glonów, 3 – rdzeń, 4 – izydia, 5 – kora górna.

Izydia lub wyrostki (łac. isidium) – twory służące do rozmnażania bezpłciowego porostów (Lichenes). Powstają na powierzchni plechy, jako jej uwypuklenie. Ich zewnętrzną warstwę stanowi kora plechy, w środku znajdują się komórki glona oraz strzępki grzyba[1]. W izydiach zawsze są takie same glony, jak w plesze porostu, co różni je od cefalodiów[2].

Istnieje duża różnorodność rozmiarów i kształtów izydiów; mogą być brodawkowate, cylindryczne, maczużkowate, igiełkowate, koralikowate, łuseczkowate lub krzaczasto rozgałęzione. Mogą być tej samej barwy co plecha, ale często są innej[2]. Zazwyczaj u nasady są zwężone, wskutek czego oddzielają się od plechy dość łatwo[1]. Nie odbywa się to jednak samorzutnie. Oderwanie ich od porostu wymaga zadziałania jakiegoś bodźca mechanicznego z zewnątrz[3].

Nazwa izydia pochodzi z jęz. greckiego od bogini Isis, czyli Izydy[4]. Zawierające strzępki grzyba i komórki glona izydia mogą w sprzyjających warunkach dać początek nowym osobnikom danego porostu[1].

Przypisy

  1. 1 2 3 Hanna Wójciak, Porosty, mszaki, paprotniki, Warszawa: Multico Oficyna Wydawnicza, 2010, ISBN 978-83-7073-552-4.
  2. 1 2 Janusz Nowak, Zygmunt Tobolewski, Porosty polskie, Warszawa-Kraków: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1975.
  3. ↑ Grzegorz Gajkowski, Świat porostów [online] [dostęp 2014-06-23] [zarchiwizowane z adresu 2014-06-06].
  4. ↑ Wiem, darmowa encyklopedia [online] [dostęp 2014-04-16].
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.