Izumo-taisha
Ilustracja
Państwo

 Japonia

Miejscowość

Izumo

Wyznanie

shintō

Rodzaj

taisha

Wezwanie

Ōkuninushi

Historia
Data budowy

w starożytności

Dane świątyni
Budulec

drewno

Położenie na mapie Japonii
Mapa konturowa Japonii, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Izumo-taisha”
Ziemia35°23′55″N 132°41′16″E/35,398611 132,687778
Strona internetowa

Izumo-taisha lub Izumo-ōyashiro (jap. 出雲大社)[1][uwaga 1] – jeden z dwóch najstarszych (drugi to Ise-jingū) chramów[uwaga 2] shintō w Japonii, w prefekturze Shimane.

Chram jest poświęcony bóstwu Ōkuni-nushi-no-kami (znanemu także pod imionami: Ōnamuchi, Ahihara no shikoo, Yachihoko, Ōkunitama, Utsushikunitama no kami[2]). Bóg (kami) ten jest czczony jako sprowadzający szczęście, zwłaszcza małżeńskie, a także opiekun medycyny, rolnictwa i handlu. Chram Izumo, zgodnie ze starym zwyczajem japońskim, podlega co pewien czas renowacyjnej przebudowie polegającej na całkowitej wymianie konstrukcji.

Najstarszą znaną nazwą tego chramu jest Amenohisumi-no miya, lecz znana jest również jako Kizuki-no Ōyashiro[3] lub Izumo-no ōyashiro. Trudno stwierdzić dokładnie, kiedy naprawdę chram został zbudowany. Kapłani i wierni członkowie wspólnoty wierzą, że w pierwszych wiekach naszej ery. Wiadomo jedynie, iż w okresie spisywania Kojiki chram już istniał i był otoczony swoistą legendą świadczącą o długiej tradycji.

Sanktuarium zwane honden (główny pawilon) zostało poświęcone bogu Ōkuninushiemu i zostało zbudowane w najstarszym stylu architektonicznym, taisha-zukuri (styl i jego nazwa pochodzą od stylu chramu Izumo). Całą budowlę wykonano z drewna cyprysowego i otoczono podwyższoną galeryjką, której stopnie przykryte dachem prowadzą na platformę, wokół której ustawionych jest kilka mniejszych budynków poświęconych kultowi bóstw związanych z Ōkuninushim.

Chram jest skarbem narodowym. Zachowuje on czystość prastarej architektury właśnie dzięki temu, że jest co pewien czas rozbierany, a następnie budowany z nowego drewna w pierwotnej formie. Obecna wersja pawilonu została postawiona w 1744 roku.

Najokazalszy festiwal chramu odbywa się corocznie 14 maja i otwierany jest przez specjalnego posła cesarskiego. Ogromne tłumy wiernych i turystów zjeżdżają tego dnia do Izumo, gdzie oglądają tańce kagura oraz uczestniczą w procesji.

Nad wielkim chramem Izumo sprawują pieczę dwa rody kapłańskie: Senge i Kitajima, które wywodzą swoje pochodzenie od potomków Susanoo.

Uwagi

  1. ↑ Słowo 大社 może być czytane: taisha lub ōyashiro i oznacza „wielki chram” w znaczeniu wyższej rangi, większego znaczenia sanktuarium w hierarchii shintō. Tu: ze względu na to, że jest to jeden z najstarszych i najświętszych chramów, nosi on nazwę Wielkiego Chramu Izumo.
  2. ↑ W piśmiennictwie polskim dot. Japonii przyjęto słowo „chram” jako tłumaczenie jinja, a słowo „świątynia” – buddyjskiej tera (o-tera). Podobnie jest w innych językach, w tym w języku angielskim: jinja → "shrine", tera → "temple"

Przypisy

  1. ↑ Kenkyusha's New Japanese-English Dictionary. Tokyo: Kenkyusha Limited, 1991, s. 1713, 1974. ISBN 4-7674-2015-6.
  2. ↑ Basic Terms of Shinto, Kokugakuin University, Tokyo
  3. ↑ gensem.info - contact with domain owner | Epik.com [online], www.gensem.info [dostęp 2020-07-31] [zarchiwizowane z adresu 2015-02-09] (ang.).

Linki zewnętrzne

Bibliografia

  • Jolanta Tubielewicz, Mitologia Japonii, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1986
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.