Ius sanguinis (czyt. jus sangwin-is; łac. dosłownie: prawo krwi) – jeden z dwóch sposobów wyznaczania obywatelstwa z mocy prawa. W tym przypadku dziecko nabywa obywatelstwo tego państwa, którego obywatelem jest przynajmniej jedno z rodziców[1]. Alternatywną metodą wyznaczania obywatelstwa jest ius soli (dosłownie: prawo ziemi).

W polskim porządku prawnym tradycyjnie przyjęto zasadę prawa krwi (art. 14 ustawy o obywatelstwie polskim), jednak uzupełniająco stosuje się także zasadę prawa ziemi – gdyby dziecko urodzone na terytorium Polski nie nabywało żadnego innego obywatelstwa.

Kraje, w których obowiązuje prawo krwi, to m.in. Polska, Rosja[2], Francja, Niemcy, Ukraina, Australia czy Szwecja.

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ ius sanguinis, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2023-05-07].
  2. ↑ Prawo krwi, Rosja [online], web.archive.org, 15 marca 2024 [dostęp 2024-03-15] [zarchiwizowane z adresu 2024-03-15].

Zapoznaj się z zastrzeżeniami dotyczącymi pojęć prawnych w Wikipedii.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.