 Ittoqqortoormiit | |||
| |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Terytorium zależne | |||
| Gmina | |||
| Burmistrz |
Erling Madsen[1] | ||
| Wysokość |
44 m n.p.m. | ||
| Populacja (2014) • liczba ludności |
| ||
| Kod pocztowy |
DK-3980 Ittoqqortoormiit[3] | ||
Położenie na mapie Grenlandii  | |||
 70°29′08,01″N 21°57′59,46″W/70,485558 -21,966517 | |||
| Strona internetowa | |||
Ittoqqortoormiit (dialekt wschodniogrenl.: Illoqqortoormiut, duń. Scoresbysund) – miasto na wschodnim wybrzeżu Grenlandii, w gminie Sermersooq. Jest jedną z najbardziej niedostępnych miejscowości na wyspie. W Ittoqqortoormiit znajduje się heliport[3] będący środkiem komunikacji z innymi miejscowościami na Grenlandii. Dolecieć tam można jedynie śmigłowcem lub przez parę miesięcy w roku dopłynąć łodzią. Grenlandzka nazwa Ittoqqortoormiit oznacza „miejsce z wielkimi domami”[1].
Historia
W 1822 roku angielski wielorybnik William Scoresby jako pierwszy kartografował te tereny[1]. Od jego nazwiska pochodzi duńska nazwa Scoresbysund. Miasteczko zostało założone w roku 1925. Inicjatorem jego powstania był duński odkrywca Ejnar Mikkelsen[1]. Pierwszych 70 osadników dotarło tam na statku Gustav Holm. Częściowo przyczyną było zrównoważenie rosnącego zainteresowania Norwegii tymi terenami. Chciano także poprawić warunki życia mieszkańców Tasiilaq, którzy zostali z tej miejscowości przeniesieni do Scoresbysund.
Rozmaite znaleziska archeologiczne, m.in. ruiny, groby i ludzkie kości wskazują, że okolice te mogły być zamieszkiwane już blisko 1000 lat temu lub wcześniej[4].
Fauna i flora
Okolica jest znana z licznych populacji dzikich zwierząt (niedźwiedzi polarnych, wołów piżmowych, morsów, płetwali karłowatych, fok[4] i lisów polarnych).
Populacja
Według danych oficjalnych liczba mieszkańców w marcu 2014 roku wynosiła 444 osoby[2].
Gospodarka
Miejscowi myśliwi żyją z polowań na wieloryby, niedźwiedzie polarne i inne miejscowe zwierzęta[4]. Myślistwo ma duży wpływ na warunki kulturalno-ekonomiczne. Miejscowość leży w pobliżu wielkich skupisk krewetek i halibutów, ale pływający po tych okolicach lód utrudnia eksploatacje tych zasobów przez okrągły rok. W rezultacie rybołówstwo nigdy intensywnie się tu nie rozwijało. Rośnie za to znaczenie turystyki.
Przypisy
- 1 2 3 4 Ittoqqortoormiit. EastGreenland.com (zarchiwizowano w Internet Archive 9 października 2014). [dostęp 2015-01-25]. (ang.).
- 1 2 Greenland in Figures 2014, strona 9: „Population in municipalities, districts, towns and settlements 2014”. Statistics Greenland 2014, ISBN 978-87-986787-8-6 (PDF). [dostęp 2015-01-25]. (ang.).
- 1 2 AIP Greenland. SLV.dk (zarchiwizowano w Internet Archive, PDF), 2007-07-07. [dostęp 2015-01-25]. (ang.).
- 1 2 3 Arctic jewels: living the Inuit way. Australian Geographic. [dostęp 2013-02-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-16)]. (ang.).
Linki zewnętrzne
- Ittoqqortoormiit. Greenland.com. [dostęp 2015-01-25]. (ang.).
- Ittoqqortoormiit. Ittoqqortoormiit.com. [dostęp 2015-01-25]. (ang.).
- Ports and destinations: Ittoqqortoormiit. CruiseGreenland.gl (zarchiwizowano w Archive.Today 30 kwietnia 2013). [dostęp 2015-01-25]. (ang.).
- Ittoqqortoormiit. Air Greenland (zarchiwizowano w Internet Archive 11 kwietnia 2013). [dostęp 2015-01-25]. (ang.).
- Ittoqqortoormiit – Largest fjord complex in the world. Air Iceland (zarchiwizowano w Internet Archive 28 stycznia 2013). [dostęp 2015-01-25]. (ang.).
