Ireneusz Dąbrowski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

5 sierpnia 1973
Opole

Zawód, zajęcie

ekonomista

Alma Mater

Szkoła Główna Handlowa w Warszawie

Stanowisko

wiceminister skarbu państwa (2006–2007), członek Rady Polityki Pieniężnej (2022–2028)

Ireneusz Dąbrowski (ur. 5 sierpnia 1973 w Opolu) – polski ekonomista i prawnik, doktor habilitowany nauk ekonomicznych, profesor nadzwyczajny Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie, specjalista w zakresie problemów stabilności systemów, równowagi ogólnej oraz ekonomii ewolucyjnej, w latach 2005–2006 wicewojewoda opolski, w latach 2006–2007 wiceminister skarbu państwa, członek Rady Polityki Pieniężnej w kadencji 2022–2028.

Życiorys

Ukończył studia w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie oraz na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego.

W trakcie studiów był działaczem samorządu studentów SGH, delegatem do Parlamentu Studentów RP, w latach 1998–1999 przewodniczył Akademickiemu Stowarzyszeniu Konserwatywno-Liberalnemu (połączonemu ze Stowarzyszeniem KoLiber).

Zatrudniony w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie, gdzie w 2006 obronił rozprawę doktorską na temat teorii równowagi ogólnej Leona Walrasa, a w 2017 habilitował się na podstawie rozprawy pt. Mechanizmy sprzężeń zwrotnych a równowaga i dynamika systemu ekonomicznego. Był adiunktem, a następnie został profesorem nadzwyczajnym SGH. Objął funkcję kierownika Zakładu Ekonomii Monetarnej na tej uczelni[1]. Wykładał także w Wyższej Szkole Ubezpieczeń i Bankowości w Warszawie.

W latach 2002–2005 był radnym warszawskiej dzielnicy Śródmieście, w której pełnił funkcję wiceprzewodniczącego Komisji Polityki Gospodarczej, Budżetu i Finansów. W 2004 kandydował bez powodzenia do Parlamentu Europejskiego z listy Prawa i Sprawiedliwości.

Od grudnia 2005 do 31 sierpnia 2006 pełnił funkcję wicewojewody opolskiego. Następnie do 16 lipca 2007 zajmował stanowisko podsekretarza stanu w Ministerstwie Skarbu Państwa. W 2018 objął funkcję redaktora naczelnego czasopisma naukowego „Bank i Kredyt”[2]. W 2019 został dyrektorem Departamentu Badań Ekonomicznych Narodowego Banku Polskiego[3].

W lutym 2022 prezydent Andrzej Duda powołał go na członka Rady Polityki Pieniężnej[4] na okres sześcioletniej kadencji.

Wybrane publikacje

  • Teoria równowagi ogólnej. Rys historyczny i obecny status w ekonomii, Oficyna Wydawnicza SGH, Warszawa 2009, ISBN 978-83-7378-422-2.
  • Economics of Finance, Oficyna Wydawnicza SGH, Warszawa 2015, ISBN 978-83-65416-15-5.
  • Mechanizmy sprzężeń zwrotnych a równowaga i dynamika systemu ekonomicznego, Oficyna Wydawnicza SGH, Warszawa 2016, ISBN 978-83-8030-060-6.
  • Economics of Insurance, Oficyna Wydawnicza SGH, Warszawa 2016 (współautor A. Śliwiński), ISBN 978-83-65416-62-9.
  • Finanse ubezpieczeń, Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk 2020 (współautor M. Janowicz-Lomott, E. Spigarska, K. Łyskawa), ISBN 978-83-8206-105-5.

Przypisy

  1. ↑ Zakład Ekonomii Monetarnej. sgh.waw.pl. [dostęp 2022-02-17].
  2. ↑ O nas. bankikredyt.nbp.pl. [dostęp 2018-10-18].
  3. ↑ Departament Badań Ekonomicznych. nbp.pl. [dostęp 2019-07-19].
  4. ↑ Powołanie członków Rady Polityki Pieniężnej. prezydent.pl, 18 lutego 2022. [dostęp 2022-02-21].

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.