Irena Asanina
Cesarzowa bizantyńska
Okres

od 1247
do 1254

Jako żona

Jana VI Kantakuzena

Koronacja

13 maja 1347

Poprzedniczka

Anna Sabaudzka

Następczyni

Teodora Kantakuzena

Dane biograficzne
Data śmierci

1254

Ojciec

Andronik Asen

Dzieci

Mateusz • Manuel • Maria • Teodora • Helena • Andronik

Irena Asanina – cesarzowa bizantyńska, żona cesarza Jana VI Kantakuzena.

Życiorys

Irena była wnuczką cara Iwana Asena III, a córką despoty Morei Andronika Asena i jego żony Tarchanaiotissy. Poślubiła Jana Kantakuzena przed 1320 rokiem[1]. Od 1341 roku, kiedy Jan Kantakuzen pozwolił ogłosić się w Didymotyce cesarzem, jej imię było wymieniane jako imię oficjalnej cesarzowej w dokumentach wystawianych przez kancelarię Kantakuzena[2]. Oficjalna koronacja pary cesarskiej nastąpiła dopiero 13 maja 1347 roku[3]. W listopadzie 1354 roku po zdobyciu Konstantynopola przez Jana V Paleologa, Jan Kantakuzen abdykował i wstąpił do klasztoru Mangana[4]. Irena, która również przywdziała habit i imię Eugenii, zmarła jeszcze w tym samym roku w klasztorze świętej Marty[1].

Irena urodziła sześcioro dzieci:

  • Mateusz – cesarz bizantyński w latach 1353–1357, despota Morei w latach 1380–1383
  • Manuel – despota Morei w latach 1348–1380
  • Maria Kantakuzena – latem 1342 roku poślubiła Nicefora II Orsiniego, despotę Epiru, zdetronizowanego przez ojca i przetrzymywanego w Tesalonice. Została przez niego oddalona w 1356/1357 roku. W 1359 roku powróciła do Konstantynopola, gdzie zmarła jako mniszka po 1379 roku.
  • Teodora – latem 1346 roku została trzecią żoną sułtana Orchana. Odmówiła przejścia na islam. Po śmierci męża powróciła do Konstantynopola. Była więziona przez cesarza Andronika IV około 1379/1381 roku.
  • Helena (1333–1396) – 28/29 maja 1347 roku poślubiła cesarza Jana V Paleologa. Jej ślub miał umocnić kontrolę Jana VI Kantakuzena nad pokonanym rywalem. Została uwięziona przez cesarza Andronika IV około 1379/1381 roku. Zmarła jako mniszka Hypomona 10 grudnia 1396 roku
  • Andronik (1334–1347) – uwięziony w latach 1341–1342 w czasie wojny domowej, zmarł w czasie epidemii w 1347 roku[1].

Przypisy

  1. 1 2 3 Ch. Cawley: Medieval Lands.
  2. ↑ G. Ostrogorski: Dzieje Bizancjum. s. 473.
  3. ↑ G. Ostrogorski: Dzieje Bizancjum. s. 481.
  4. ↑ G. Ostrogorski: Dzieje Bizancjum. s. 487.

Bibliografia

  • Ch. Cawley: Medieval Lands. Foundation for Medieval Genealogy, 2006–2007.
  • John Fine: The Late Medieval Balkans: A Critical Survey from the Late Twelfth Century to the Ottoman Conquest. Ann Arbor: University of Michigan Press, 1994. ISBN 0-472-10079-3.
  • G. Ostrogorski: Dzieje Bizancjum. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1967.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.