Logo International Featured Standards IFS

International Food Standard (IFS) – międzynarodowy standard bezpieczeństwa żywności opracowany w 2002 roku przez przedstawicieli niemieckiego handlu detalicznego. Jest standardem powszechnie uznawanym w całej Europie Zachodniej (z wyjątkiem Wielkiej Brytanii, gdzie obowiązuje standard BRC).

Standard IFS

Celem standardu IFS (podobnie jak innych standardów oceny dostawców - np. BRC) jest minimalizacja ryzyka wystąpienia zagrożeń bezpieczeństwa żywności producentów współpracujących z sieciami handlowymi. W szczególności dotyczy to sytuacji dostarczania produktów pod marką własną dla sieci handlowej[1].

Na standard IFS składają się następujące elementy:

Z tych wymagań wynika, że wdrożenie standardu IFS wiąże się zarówno z posiadaniem sprawnie funkcjonującego systemu HACCP, jak i udokumentowaniem pochodzenia surowców oraz zdefiniowaniem możliwych zagrożeń i opracowaniem metod ich zapobiegania. Niezbędne jest także przeszkolenie kadry kierowniczej i pracowników z wymagań bezpieczeństwa żywności. Posiadanie IFS jest przede wszystkim wymagane od wszystkich dostawców sieci handlowych pochodzących z Niemiec (np. Lidl, Real) i Francji (np. Auchan, Carrefour).

W 2012 roku została wydana zaktualizowana wersja IFS Food version 6, które zaczęła obowiązywać od 1 lipca 2012. Od tego momentu stała się ona wersją obligatoryjną dla wszystkich audytów i certyfikacji. Nowy standard IFS wersja 6 wprowadza nowe wymagania jakości dotyczące kontroli masy, etykietowania oraz prowadzenia zapisów w listach kontrolnych na zgodność z GFSI. Standard IFS wersja 6 zawiera także aktualne informacje na temat procesu certyfikacji oraz programu oceniającego pracę jednostek certyfikujących.

Podstawowe różnice między wersją 5 a 6 standardu IFS:

  • nowa punktacja
  • usunięcie wymagań powtarzających się w wersji 5
  • treść standardu zawiera odniesienie do dokumentów, których celem jest wyjaśnienie poszczególnych wymagań
  • zastosowanie nowego słownictwa w celu lepszego zrozumienia wymagań standardu
  • nowa struktura listy kontrolnej – zgodność z GFSI Recognised Schemes v 6.1
  • obowiązek stosowania wszystkich wymagań zawartych w rozdziale 6 „Food Defense”
  • produkty muszą spełnić więcej niż dotychczasowo wymagań jakościowych (nacisk na zgodność z wymaganiami określonymi przez klienta oraz specyfikacją samego produktu, przeprowadzanie analiz, kontrola masy produktu oraz jego znakowanie, większe wymagania odnoszące się do pakowania żywności)
  • ulepszenie zasad obliczania czasu trwania audytu certyfikującego
  • poszczególne branże przemysłu będą miały przynależnych do nich audytorów IFS
  • stworzenie programu oceniającego jednostki certyfikujące
  • określenie nowych wymagań jakie muszą spełnić poddostawcy
  • darmowy dostęp do normy IFS

Kategorie IFS

  • podstawowa
  • wyższa
  • dla wdrożeń wzorcowych

Przypisy

  1. ↑ Piotr Kafel, Dobrowolna certyfikacja i znakowanie żywności, Wyd.UEK Kraków, Kraków 2014, s. 41-41, 2014, ISBN 978-83-7252681-6.

Bibliografia

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.