Struktura integryny alfa-Vbeta3

Integrynyglikoproteinowe receptory transbłonowe komórek zwierzęcych, zaliczane do białek adhezyjnych (adhezyn). Współdziałają z innymi receptorami błonowymi (w tym przede wszystkim receptorami chemokin), umożliwiają agregację komórek oraz ich ukierunkowaną migrację, np. w procesie embriogenezy, organogenezy, czy odpowiedzi immunologicznej organizmu oraz w przenoszeniu informacji ze środowiska do komórki i w kierunku przeciwnym[1].

Każda z integryn jest heterodimerem zbudowanym z dwóch podjednostek: α i β[1], związanych niekowalencyjnie. Do tej pory poznano tylko 5 cząsteczek biorących udział w ścisłej adhezji do komórek śródbłonka i są to trzy integryny α2 oraz integryny α4β1 i α4β7. W interakcjach leukocytów z białkami macierzy pozakomórkowej główna rolę odgrywają integryny β1. Integryny leukocytów wiążą się z cząsteczkami Ig-podobnymi komórek śródbłonka.

Przypisy

  1. 1 2 integryny. Słownik terminów biologicznych PWN. [dostęp 2018-10-24].

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.