Inger Støjberg
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

16 marca 1973
Hjerk

Odznaczenia
Komandor Orderu Danebroga (Dania)

Inger Beinov Støjberg (ur. 16 marca 1973 w m. Hjerk) – duńska polityk, minister w różnych resortach i deputowana.

Życiorys

Kształciła się do 1999 w InformationsAkademiet, pracowała jako edytor w lokalnej gazecie w Viborgu. W 2001 została niezależnym dziennikarzem w ramach własnej firmy (Støjberg Kommunikation). Od 1994 do 2002 była radną wojewódzką w Viborg Amt, pełniła funkcję wiceprzewodniczącej komitetu edukacji i kultury. Obejmowała kierownicze stanowiska w organizacjach społecznych i administracji szkolnej.

W 2001 z listy liberalnej partii Venstre uzyskała mandat posłanki do duńskiego parlamentu (Folketingetu). W 2005, 2007, 2011, 2015 i 2019[1] z powodzeniem ubiegała się o reelekcję. W kwietniu 2009 została ministrem ds. zatrudnienia i równouprawnienia w rządzie Larsa Løkke Rasmussena. Po dokonaniu rekonstrukcji gabinetu w lutym 2010 odebrano jej drugi z tych resortów. Urzędowanie zakończyła w październiku 2011.

Gdy w czerwcu 2015 Lars Løkke Rasmussen ponownie został premierem, powierzył Inger Støjberg stanowisko ministra ds. imigracji, integracji i mieszkalnictwa[2]. W listopadzie 2016 w jego trzecim gabinecie pozostała ministrem imigracji i integracji[3], pełniła tę funkcję do czerwca 2019.

Była wiceprzewodniczącą Venstre; ustąpiła z tej funkcji w grudniu 2020 na skutek konfliktu z liderem partii[4]. W 2021 zrezygnowała z członkostwa w partii[5].

W grudniu 2021 Najwyższy Trybunał Królestwa skazał ją na karę 60 dni pozbawienia wolności. Uznał ją winną tego, że w czasie pełnienia funkcji ministra ds. imigracji wydała zezwolenie na rozdzielanie od siebie starających się o azyl osób, nawet gdy te były ze sobą związane. Polityk odpierała zarzuty, wskazując, że miała na celu jedynie ochronę kobiet; trybunał uznał jednak, że w ponad 20 przypadkach do rozdzielenia miało dojść wbrew woli kobiet[6].

W 2022 założyła nowe ugrupowanie pod nazwą Danmarksdemokraterne[7]. W wyborach w tym samym roku jej ugrupowanie uzyskało kilkanaście mandatów w parlamencie, z których jeden przypadł Inger Støjberg[8].

Odznaczenia

W 2011 została odznaczona krzyżem komandorskim Orderu Danebroga[9].

Przypisy

  1. Alle stemmer er optalt: Her er det nye Folketing. jyllands-posten.dk, 6 czerwca 2019. [dostęp 2019-06-06]. (duń.).
  2. Her er hele Lars Løkkes ministerhold. jyllands-posten.dk, 28 czerwca 2015. [dostęp 2015-06-28]. (duń.).
  3. Regeringen Lars Løkke Rasmussen III. statsministeriet.dk, 28 listopada 2016. [dostęp 2016-12-31]. (duń.).
  4. Støjberg går af: Nu skal Venstre finde en ny næstformand. bt.dk, 29 grudnia 2020. [dostęp 2021-01-18]. (duń.).
  5. Støjberg melder sig ud af Venstre: Jeg tror ikke, at Jakob bliver statsminister. altinget.dk, 4 lutego 2021. [dostęp 2021-07-28]. (duń.).
  6. Anna Wolska: Dania: Była minister skazana na więzienie za rozdzielanie azylantów. euractiv.pl, 13 grudnia 2021. [dostęp 2021-12-19].
  7. Inger Støjberg bekræfter: Stifter parti. tv2.dk, 23 czerwca 2022. [dostęp 2022-07-12]. (duń.).
  8. Mathias Madsen: Nu er det afgjort: Folketinget kommer til at bestå af disse mennesker. dagens.dk, 2 listopada 2022. [dostęp 2022-11-02]. (duń.).
  9. Tildeling af ordener. kongehuset.dk. [dostęp 2017-08-08]. (duń.).

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.