Informatyka ekonomiczna (czasem określana również jako informatyka gospodarcza lub informatyka zarządcza[1]) – dyscyplina naukowa znajdująca się na pograniczu informatyki oraz nauk ekonomicznych (w szczególności nauk o zarządzaniu) i łącząca te dwie dziedziny. Jej przedmiotem zainteresowania są systemy informatyczne w organizacjach (szczególnie w przedsiębiorstwach)[2].
Na informatykę ekonomiczną oddziałuje również psychologia (analiza interakcji człowiek-maszyna), telekomunikacja (techniczne środki komunikacji w systemach fizycznie rozproszonych), matematyka (metody szyfrowania), dyscyplina badań operacyjnych (wspieranie użytkowników w podejmowaniu decyzji), statystyka (m.in. metody prognozowania i analizy danych) oraz nauki prawne (m.in. ochrona danych osobowych i własności intelektualnej)[3].
Zakres i zastosowania
Zastosowania informatyki ekonomicznej obejmują tworzenie i zarządzanie systemami informatycznymi w organizacjach. Systemami informatycznymi, będącymi w zainteresowaniu informatyki ekonomicznej są m.in. [4]:
- systemy ERP (ang. enterprise resource planning)
- systemy CRM (ang. customer relationship management)
- systemy Business intelligence
- systemy CIM (ang. computer integrated manufacturing)
- systemy MRP (ang. material requirements planning)
Specjaliści w zakresie informatyki ekonomicznej zajmują się m.in. [5]:
- analizą i projektowaniem systemów informatycznych,
- projektowaniem i implementacją oprogramowania użytkowego,
- projektowaniem i obsługą aplikacji bazodanowych,
- tworzeniem i konfiguracją sieci komputerowych,
- opracowaniem nowych metod i narzędzi projektowania systemów informatycznych.
Informatyka ekonomiczna w Polsce
Pod koniec lat 60. XX wieku, na uczelniach ekonomicznych w Polsce zaczęto prowadzić pierwsze specjalności informatyczne[6]. W 1974 roku na Akademii Ekonomicznej w Poznaniu oraz Akademii Ekonomicznej w Katowicach uruchomiono pierwsze kierunki studiów „Informatyka i cybernetyka ekonomiczna”[6], natomiast na Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu utworzono Instytut Informatyki (przemianowany w 1989 roku na Instytut Informatyki Ekonomicznej), będący jedną z pierwszych jednostek organizacyjnych uczelni w Polsce, zajmujących się informatyką ekonomiczną[7].
W 1991 roku zmieniono nazwę kierunku „Informatyka i cybernetyka ekonomiczna” na „Informatyka i ekonometria”[8].
W kolejnych latach uczelnie zaczęły prowadzić studia na kierunkach unikatowych takich jak m.in. „Informatyka w biznesie” czy „Informatyka gospodarcza”, o zróżnicowanym programie dydaktycznym[9].
Od 1995 roku w Polsce działa Naukowe Towarzystwo Informatyki Ekonomicznej[10].
Publikowane jest również czasopismo naukowe „Informatyka Ekonomiczna”[11].
Przypisy
- ↑ Abramowicz ↓, s. 3.
- ↑ Becker i Lis 2010 ↓, s. 25–26.
- ↑ Becker i Lis 2010 ↓, s. 33–34.
- ↑ Becker i Lis 2010 ↓, s. 31.
- ↑ Becker i Lis 2010 ↓, s. 35.
- 1 2 Korczak i in. 2014 ↓, s. 312.
- ↑ Instytut Informatyki Ekonomicznej – Historia [online], iie.ue.wroc.pl/ [dostęp 2020-02-12] .
- ↑ Uchwała Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego z dnia 15 października 1992 r. zmieniająca uchwałę z dnia 28 listopada 1991 r. w sprawie nazw kierunków studiów [online], sip.lex.pl, 10 grudnia 1992 [dostęp 2020-03-14] .
- ↑ Korczak i in. 2014 ↓, s. 313.
- ↑ Kalendarium Naukowego Towarzystwa Informatyki Ekonomicznej 1995-2018 [online], sartosfera.pl/ntie/ [dostęp 2020-02-12] .
- ↑ Historia [online], businessinformatics.ue.wroc.pl [dostęp 2020-02-12] .
Bibliografia
- Witold Abramowicz, Informatyka ekonomiczna w Obszarach Europejskich [online] [dostęp 2020-02-12] .
- Joerg Becker, Łukasz Lis: Propedeutyka informatyki ekonomicznej. W: Wrycza S. (red. nauk.): Informatyka ekonomiczna: podręcznik akademicki. Warszawa: Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, 2010, s. 25–35. ISBN 978-83-208-1863-5.
- Jerzy Korczak, Witold Abramowicz, Jerzy Gołuchowski, Andrzej Kobyliński i inni. Wzorcowy program studiów licencjackich kierunku Informatyka ekonomiczna – koncepcja wstępna. „Informatyka Ekonomiczna”. 2 (32), s. 311–313, 2014. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu. ISSN 1507-3858.