Inessivus - przypadek w językach aglutynacyjnych i fleksyjnych oznaczający przebywanie desygnatu wewnątrz pewnego określonego obiektu. Występuje w językach ugrofińskich, zwłaszcza węgierskim i fińskim[1].

Język fiński

Końcówką inessiwu w języku fińskim jest -ssa lub -ssä. Wybór końcówki zależy od harmonii samogłosek. Ta sama końcówka obowiązuje w liczbie mnogiej. Z uwagi na to, że końcówka zaczyna się dwiema spółgłoskami, wywołuje zazwyczaj zjawisko wymiany stóp, w wyniku którego rdzeń wyrazu przyjmuje tzw. stopę słabą[1].

  • metsä (las) - metsässä (w lesie) metsissä (w lasach)
  • Puola (Polska) - Puolassa (w Polsce) he asuvat Puolassa (oni mieszkają w Polsce)

Język węgierski

Końcówką inessiwu jest ban lub ben (zgodnie z harmonią samogłoskową)[2]

  • vonatban – w pociągu
  • szekrényben – w szafie

Przypisy

  1. 1 2 § 81 Sijat ja sijapäätteet. [w:] Iso Suomen kielioppi [on-line]. [dostęp 2017-12-09].
  2. ↑ Hungarian Inessive case: -ban -ben. [w:] Hungarian Reference [on-line]. [dostęp 2017-12-11].
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.