Meleagris gallopavo gallopavo var. domesticus[1] | |
Indyk burboński | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Podtyp | |
Gromada | |
Podgromada | |
Nadrząd | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek | |
Podgatunek |
Meleagris gallopavo gallopavo var. domesticus |
Indyk domowy (Meleagris gallopavo gallopavo var. domesticus) – ptak hodowlany z rodziny kurowatych, hodowany na całym świecie. Stanowi formę udomowioną indyka.
Historia
Indyki zostały udomowione przez Azteków w czasach prekolumbijskich. Do Europy sprowadził je w 1497 roku Giovanni Caboto. Istotne dla rozwoju hodowli stały się ptaki przywiezione w XVI wieku. Do Polski trafiły w następnym wieku.
Hodowla
Ptaki hodowane są zarówno na skalę masową w halach, jak i w gospodarstwach rolnych. Pozyskuje się z nich głównie mięso. Indyki zalicza się do trzech typów użytkowych:
- lekkiego (mini – rasy: mały biały beltsville)
- średnio-ciężkiego (midi – rasy: białe szerokopierśne, bronz szerokopierśne, bronz standard)
- ciężkiego (maxi – najcięższe rody indyków białych i bronz szerokopierśnych)
Kultura
Indyk domowy jest przyrządzany w Ameryce jako tradycyjna potrawa na Dzień Dziękczynienia.
Rasy
Istnieje wiele ras indyka domowego. Występuje upierzenie czarne, brązowe, białe oraz białe z czarną obwódką. W Polsce najpopularniejsze są rasy Bronz, Bronz szerokopierśny oraz Beltsville.
Niektóre rasy indyków:
- Auburn
- Beltsville
- Biały holenderski
- Biały szerokopierśny
- Blue Slate
- Bronz
- Bronz szerokopierśny
- Burboński
- Czarny hiszpański
- Czekoladowy
- Lawendowy
- Narragansett
- Norfolski
- Royal Palm
Galeria
- Hodowla indyków
- Indyk norfolski
- Indyk Beltsville
- Indyk burboński
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Meleagris gallopavo gallopavo var. domesticus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
Bibliografia
- Tadeusz Szulc (red.), Chów i hodowla zwierząt. Wyd. Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu, Wrocław 2013, s. 662. ISBN 978-83-7717-148-6.