| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Obywatelstwo | |||||||||||||||||
| Wzrost |
160[1] cm | ||||||||||||||||
| Informacje klubowe | |||||||||||||||||
| Klub |
Vernon Curling Club | ||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Ina Forrest (ur. 25 maja 1962 w Fort St. John) – kanadyjska niepełnosprawna curlerka, mistrzyni paraolimpijska z Vancouver 2010.
Pierwszy raz Forrest w curling zagrała w 2004. Już trzy lata później była rezerwową w zespole Chrisa Dawa na Mistrzostwach Świata 2007. Kanadyjczycy zajęli 4. miejsce[2]. W sezonie 2007/2008 doszło do zmian w składzie zespołu, m.in. funkcję kapitana objął Gerry Austgarden a Ina Forrest zajęła drugą pozycję. Ekipa ta wystąpiła na MŚ 2008, podobnie jak rok wcześniej uplasowała się tuż za podium. W meczu o brązowe medale wynikiem 1:8 lepsi byli Amerykanie (Augusto Jiminez Perez)[3].
Mistrzostwa Świata 2009 testowały Vancouver Olympic Centre, późniejszą arenę olimpijską i paraolimpijską. W Round Robin gospodarze zajęli 3. miejsce. W fazie play-off nie odnieśli żadnej porażki, zdobyli złote medale wygrywając kolejno mecze ze Stanami Zjednoczonymi (Augusto Jiminez Perez) 9:2, Niemcami (Jens Jäger) 10:4 i Szwecją (Jalle Jungnell) 9:2. Ina Forrest była członkinią reprezentacji na Zimowe Igrzyska Paraolimpijskie 2010[4]. Kanada triumfując w siedmiu meczach, a przegrywając dwa wygrała rozgrywki fazy grupowej. W półfinale ekipa z Kolumbii Brytyjskiej pokonała 10:5 Szwedów (Jalle Jungnell) i zdobyła tytuły mistrzowskie zwyciężając 8:7 Koreę Południową (Kim Hak-sung)[5]. Na MŚ 2011 Forrest obroniła złote medale z 2009 (w sezonie paraolimpijskim mistrzostwa świata nie odbywają się). W finale wyższość Kanadyjczyków uznać musieli Szkoci (Aileen Neilson)[6].
W następnym czempionacie zespół Iny, którym dowodził Neighbour zajął 7. miejsce[7]. W 2013 skipem był ponownie Jim Armstrong. Reprezentacja Kanady na MŚ 2013 stanęła na najwyższym stopniu podium w finale pokonując 4:3 Szwecję (Jalle Jungell)[8].
Drużyna
| Czwarty/-a | Trzeci/-a | Drugi/-a | Otwierający/-a | |
|---|---|---|---|---|
| 2012/2013 | Jim Armstrong | Dennis Thiessen | Ina Forrest | Sonja Gaudet |
| 2011/2012 | Darryl Neighbour | Ina Forrest | Jack Smart | |
| 2009/2011 | Jim Armstrong | Darryl Neighbour | Ina Forrest | |
| 2008/2009 | Chris Sobkowicz | |||
| 2007/2008 | Darryl Neighbour | Gerry Austgarden | Sonja Gaudet | |
| 2005/2006 | Jim Shannon | Darryl Neighbour | Lou Gibson | Ina Forrest |
Życie prywatne
Ina mieszka w Armstrong. Z mężem Curtisem mają trójkę dzieci Evany, Marlona i Connor[1]. Porusza się na wózku w wyniku obrażeń doznanych w wypadku drogowym, który spowodował nietrzeźwy kierowca[9].
Przypisy
- 1 2 Ina Forrest w bazie Kanadyjskiego Komitetu Paraolimpijskiego. [dostęp 2012-09-26]. (ang.).
- ↑ MŚW 2007 w bazie Światowej Federacji Curlingu (ang.)
- ↑ MŚW 2008 w bazie Światowej Federacji Curlingu (ang.)
- ↑ MŚW 2009 w bazie Światowej Federacji Curlingu (ang.)
- ↑ ZIP 2010 w bazie Światowej Federacji Curlingu (ang.)
- ↑ MŚW 2011 w bazie Światowej Federacji Curlingu (ang.)
- ↑ MŚW 2012 w bazie Światowej Federacji Curlingu (ang.)
- ↑ MŚW 2013 w bazie Światowej Federacji Curlingu (ang.)
- ↑ Sydney Morning Herald: Curling changes lives for Paralympians. 2010-03-14. [dostęp 2012-09-26]. (ang.).
Bibliografia
- Ina Forrest w bazie Światowej Federacji Curlingu (ang.)