Aleksiej Tarasow | |
Biskup kostomukszański i kiemski | |
Kraj działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
26 marca 1976 |
Biskup kostomukszański i kiemski | |
Okres sprawowania |
2013–2020 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Śluby zakonne |
24 grudnia 1999 |
Diakonat |
2 stycznia 2000 |
Prezbiterat |
23 kwietnia 2000 |
Nominacja biskupia |
29 maja 2013 |
Chirotonia biskupia |
11 lipca 2013 |
Data konsekracji |
11 lipca 2013 | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||||||||
Miejsce |
Sobór Przemienienia Pańskiego | ||||||||||||
Konsekrator | |||||||||||||
Współkonsekratorzy |
Warsonofiusz (Sudakow), Manuel (Pawłow), Dymitr (Kapalin), Teognost (Guzikow), Pankracy (Żerdiew), Sergiusz (Czaszyn), Klemens (Rodajkin) | ||||||||||||
|
Ignacy, imię świeckie Aleksiej Michajłowicz Tarasow (ur. 26 marca 1976 w Satce) – rosyjski biskup prawosławny.
Życiorys
Pochodzi z rodziny urzędniczej. W 1997 ukończył seminarium duchowne w Tobolsku. Następnie podjął studia wyższe w Petersburskiej Akademii Duchownej. Dwa lata później został wykładowcą historii Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego na wydziale regentów chórów cerkiewnych przy zespole seminarium i Akademii Duchownej w Petersburgu. 24 grudnia 1999 złożył wieczyste śluby mnisze przed rektorem Akademii, biskupem tichwińskim Konstantynem, przyjmując imię zakonne Ignacy na cześć św. Ignacego Pieczerskiego. 2 stycznia 2000 w cerkwi akademickiej został wyświęcony na diakona, zaś 23 kwietnia tego samego roku przyjął święcenia kapłańskie[1]. W 2001 ukończył studia w Akademii, uzyskując stopień kandydata nauk teologicznych, po czym został zatrudniony w seminarium duchownym w Petersburgu jako wykładowca historii prawosławnych Cerkwi autokefalicznych[1]. Jest także absolwentem Akademii Społeczno-Pedagogicznej im. Dmitrija Mendelejewa w Tobolsku[1].
W latach 2003–2006 studiował na wydziale teologicznym Uniwersytetu w Helsinkach jako stypendysta Ewangelicko-Luterańskiego Kościoła Finlandii. W czasie pobytu w Finlandii nauczył się języka fińskiego. Następnie wrócił do Rosji i został wykładowcą seminarium duchownego w Tobolsku, zaś w 2007 – także jego ekonomem. Od lipca 2007 był ponadto zastępcą ekonoma eparchii tobolskiej i tiumeńskiej, zaś od 2008 dodatkowo prorektorem seminarium w Tobolsku ds. gospodarczych. W tym samym roku objął obowiązki ekonoma eparchii[1]. W 2011 objął obowiązki prorektora seminarium w Tobolsku ds. dydaktyczno-wychowawczych, został zwolniony z pełnionych dotąd funkcji[1].
Od stycznia 2011 służył w eparchii krasnosłobodskiej. W październiku tego samego roku został proboszczem cerkwi Zaśnięcia Matki Bożej w Krasnosłobodsku, dziekanem dekanatu krasnosłobodskiego oraz pomocnikiem ordynariusza eparchii ds. dekanatów[1]. Na biskupa kostomukszańskiego i kiemskiego został nominowany na posiedzeniu Świętego Synodu Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego 29 maja 2013[1].
Godność ihumena otrzymał w 2008, zaś archimandrytą został 9 czerwca 2013, już po otrzymaniu nominacji biskupiej[1].
Jego chirotonia biskupia odbyła się 11 lipca 2013 w soborze Przemienienia Pańskiego w kompleksie Monastyru Wałaamskiego pod przewodnictwem patriarchy moskiewskiego i całej Rusi Cyryla[2].
W 2020 r. został pozbawiony katedry i skierowany do Monasteru św. Tryfona Pieczeńskiego w eparchii siewieromorskiej, pod szczególny nadzór ordynariusza miejscowej eparchii[3]. W marcu 2021 r. sąd uznał go za winnego złamania prawa kanonicznego i suspendował go, zakazując mu noszenia stroju biskupiego i panagii. W kwietniu tego samego roku patriarcha moskiewski i całej Rusi Cyryl zatwierdził wyrok i nakazał mu przebywanie w monasterze Objawienia Pańskiego w Czelabińsku[4].
Przypisy
- 1 2 3 4 5 6 7 8 Игнатий, епископ Костомукшский и Кемский (Тарасов Алексей Михайлович)
- ↑ В день памяти преподобных Сергия и Германа Валаамских Предстоятель Русской Церкви совершил Литургию в Преображенском соборе Валаамского монастыря и возглавил хиротонию архимандрита Игнатия (Тарасова) во епископа Костомукшского и Кемского
- ↑ ЖУРНАЛЫ заседания Священного Синода от 25 августа 2020 года / Официальные документы / Патриархия.ru [online], Патриархия.ru [dostęp 2020-08-25] (ros.).
- ↑ Святейший Патриарх Кирилл утвердил решения Высшего общецерковного суда о запрещении в священнослужении епископа Игнатия (Тарасова) и епископа Игнатия (Бузина) [online], Патриархия.ru [dostęp 2021-04-11] (ros.).