Hyracotherium | |||
Owen, 1840[1] | |||
Okres istnienia: 52–49 mln lat temu | |||
Hyracotherium – obraz Heinricha Hardera (1920) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj |
Hyracotherium | ||
Gatunki | |||
|
Hyracotherium – rodzaj jednego z najstarszych nieparzystokopytnych z rodziny Palaeotheriidae, daleki przodek konia.
Etymologia nazwy rodzajowej: gr. ὑραξ hurax, ὑρακος hurakos „ryjówka”; θηριον thērion „dzikie zwierzę”, od θηρ thēr, θηρος thēros „bestia, zwierzę”[2].
Hyracotherium żyło przed 52 do 49 milionami lat (eocen) w Ameryce Północnej i Eurazji. Było to zwierzę małe, mające od 25 do 50 cm wysokości w kłębie. Przednie kończyny miały cztery palce, ale palec duży (czyli pierwszy) nie dotykał ziemi i znajdował się w stanie zaniku. Na końcu kończyn tylnych natomiast występowały tylko trzy palce, dwa boczne były bowiem już w stanie szczątkowym, słabo widoczne spod skóry. Hyracotherium żyło w lasach i żywiło się liśćmi.
Obecnie do rodzaju Hyracotherium zaliczany jest jedynie gatunek typowy – H. leporinum. Pozostałe gatunki zostały przeniesione do innych rodzajów, takich jak Arenahippus, Minippus, Pliolophus, Protorohippus, Sifrhippus, Xenicohippus oraz Eohippus (przez wielu naukowców uznawany za synonim rodzaju Hyracotherium)[3].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ R. Owen. Description of the Fossil Remains of a Mammal, a Bird, and a Serpent, from the London Cla. „Proceedings of the Geological Society of London”. 3 (66), s. 163, 1842. (ang.).
- ↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 344, 1904. (ang.).
- ↑ David J. Froehlich. Quo vadis eohippus? The systematics and taxonomy of the early Eocene equids (Perissodactyla). „Zoological Journal of the Linnean Society”. 134 (2), s. 141–256, 2002. DOI: 10.1046/j.1096-3642.2002.00005.x. (ang.).