Государственный гимн Республики Карелия
Gosudarstwennyj gimn Respubliki Karelija
Hymn państwowy Republiki Karelii
ilustracja
Państwo

 Karelia (w składzie Federacji Rosyjskiej)

Tekst

Armas Miszyn
Iwan Kostin, 1993

Muzyka

Aleksander Biełoborodow, 1993

Lata obowiązywania

od 6 kwietnia 1993

Hymn Karelii

Gosudarstwennyj gimn Respubliki Karelija (ros. Государственный гимн Республики Карелия, tłum. Hymn państwowy Republiki Karelii) – hymn rosyjskiej autonomicznej Republiki Karelii przyjęty 6 kwietnia 1993 roku. Autorem muzyki jest Aleksander Biełoborodow, a słowa (w języku rosyjskim) napisali Armas Miszyn i Iwan Kostin, natomiast potem tekst rosyjski został przetłumaczony przez Armasa Miszyna na język fiński.

Pierwotnie bowiem, zgodnie z „Ustawą o tekście hymnu państwowego” z 1993 karelski hymn miał dwie wersje językowe: rosyjską i fińską. Jednak w 2001 Izba Republiki Prawodawczego Zebrania Karelii zmieniła „Ustawę” i uznała wersję rosyjską za jedyną obowiązującą. Działanie to zostało umotywowane tym, iż język rosyjski jest jedynym językiem urzędowym Republiki Karelii. Krok ten spotkał się z negatywnym przyjęciem ze strony zamieszkujących republikę narodów ugrofińskich (Karelów, Finów i Wepsów).

Wykonanie hymnu w języku fińskim odbyło się tylko jeden raz, w Teatrze Muzycznym Karelii, po tym, jak tekst został zatwierdzony przez karelski parlament.

Tekst hymnu

Tekst rosyjski Tekst fiński Tłumaczenie
Край родной – Карелия!
Древняя мудрая земля.
Братских племен одна семья,
Карелия!
Звените, озера, и пой, тайга!
Родная земля, ты мне дорога.
Высоко на сопках твоих стою
И песню во славу тебе пою.
Край родной – Карелия!
Ты мне навек судьбой дана.
Здравствуй в веках, моя страна,
Карелия!
Герои былин средь лесов и гор
Живут на земле нашей до сих пор.
Лейся, песня! Кантеле, звонче пой
Во имя карельской земли святой!
Край родной – Карелия!
Рун и былин напев живой.
Вижу рассвет лучистый твой,
Карелия!
Вижу рассвет лучезарный твой,
Карелия!
Kotimaamme Karjala!
Ikivanha kaunis maa.
Veljeskansat yhteen saa
Karjala!
Nuo järvet ja vaarat ja hongikot-
ne huomisen kutsua kuunnelkoot!
Seisoin vaaran harjalla paljain päin
ja suljin syliini mitä näin.
Kotimaamme Karjala!
Ikivanha laulumaa.
Työllään etsii kunniaa
Karjala!
Ne urhot ja sankarit laulujen-
ne asuvat täällä entiselleen.
Soita, soma kantele, jatku, työ!
Soi, laulu, sydämen liekki, lyö.
Kotimaamme Karjala!
Rahvas rehti, ahkera
töin ja lauluin ikuistaa
Karjalaa!
Töin ja lauluin ylistää
Karjalaa!
Kraj ojczysty – Karelia!
Prastara mądra ziemia.
Bratnich plemion jedna rodzina,
Karelia!
Dźwięczcie, jeziora, i śpiewaj, tajgo!
Ojczysta ziemio, jesteś mi droga.
Wysoko na wzgórzach twoich stoję
I pieśń o twojej chwale śpiewam.
Kraju ojczysty – Karelio!
Jesteś mi na zawsze dana przez los.
Żyj na wieki, mój kraju,
Karelio!
Bohaterowie bylin wśród lasów i gór
Żyją na naszej ziemi do dziś.
Płyń, pieśnio! Kantele, dźwięcznie graj
W imię świętej karelskiej ziemi!
Kraju ojczysty – Karelio!
Run i bylin melodio żywa.
Widzę twój promienny świt,
Karelio!
Widzę twój jutrzenkowy świt,
Karelio!

Zobacz też

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.