Kielich z huty nalibockiej z lat 30. XVIII w. wyobrażony na białoruskim znaczku pocztowym

Huta szkła w Nalibokach – huta szkła działająca w okresie 1722–1864 w Nalibokach na Białorusi[1].

Hutę w Nalibokach założyła Anna Katarzyna Radziwiłłowa, sprowadzając specjalistów z Saksonii. Zakład specjalizował się w wytwarzaniu dekoracyjnego szkła kryształowego i stołowego, w tym barwionego i złoconego oraz szlifowanego i grawerowanego. Szczyt rozwoju produkcji huty przypada na I poł. XVIII w.[1]

Szkłom nalibockim poświęcono monograficzne opracowanie autorstwa A.J. Kasprzak: Szkła z Hut Radziwiłowskich Naliboki (1722–1862), Urzecze (1737–1846) opublikowane przez Wydawnictwo Muzeum Narodowego w Warszawie (1998)[1].

Wytwory huty współcześnie są w kolekcjach muzealnych, m.in. warszawskiego Muzeum Narodowego[1] czy Zamku Królewskiego w Warszawie[2].

Przypisy

Bibliografia

  • Karolina Wolska, Naliboki i Urzecze, czyli słów kilka o hutach Radziwiłłowskich, „Szkło i Ceramika”, 65 (2), 2014, s. 19–22.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.