Humban-nikasz I (w źródłach asyryjskich i babilońskich Ummanigasz) – król Elamu w latach 743–717 p.n.e., syn i następca Humban-tahraha.

Według jednej z zachowanych kronik babilońskich objąć on miał tron Elamu w piątym roku panowania babilońskiego króla Nabu-nasira, a umrzeć w piątym roku panowania babilońskiego króla Marduk-apla-iddiny II, rządząc w sumie Elamem przez 26 lat[1]. Nie są znane żadne źródła elamickie z czasów jego panowania, ale ta sama babilońska kronika stwierdza, iż pokonać miał on w 720 roku p.n.e. asyryjskiego króla Sargona II w bitwie pod Der:

„W drugim roku (panowania) Marduk-apla-iddiny (II) Ummanigasz (tj. Humban-nikasz I), król Elamu, stoczył bitwę z Sargonem (II) w okolicach (miasta) Der. Zmusił Asyryjczyków do wycofania się i sprowadził na nich druzgocącą porażkę”[2]

Po śmierci Humban-nikasza I tron Elamu objął jego siostrzeniec Szutruk-Nahhunte II.

Przypisy

  1. Glassner J.-J., Mesopotamian..., s. 194–197.
  2. Glassner J.-J., Mesopotamian..., s. 195.

Bibliografia

  • Glassner J.-J., Mesopotamian Chronicles, Society of Biblical Literature, Atlanta 2004.
  • hasło Humban-nikash I, [w:] Gwendolyn Leick, Who's Who in the Ancient Near East, London and New York 2002, s. 71.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.