Hoja piękna
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

astropodobne

Rząd

goryczkowce

Rodzina

toinowate

Rodzaj

hoja

Gatunek

hoja piękna

Nazwa systematyczna
Hoya bella Hook
Bot. Mag. 74: t. 4402. 1848
Kwiaty

Hoja piękna (Hoya bella) – gatunek rośliny z rodziny toinowatych (Apocynaceae). Często (błędnie) nazywana bywa woskownicą. Pochodzi z Birmy i wyspy Jawa[3]. W wielu krajach świata jest uprawiana jako roślina ozdobna.

Morfologia

Pokrój
Pnącze odznaczające się powolnym wzrostem. Osiąga 30 cm wysokości i 20 cm szerokości. W ciągu roku jej pędy przyrastają tylko 12-15 cm.
Liście
Małe, o długości ok. 2-3 cm, zgrubiałe, kształtu lancetowatego, błyszczące, wyrastające naprzeciwlegle.
Kwiaty
Zebrane po 12-15 w baldachowate kwiatostany. Kwiaty małe i mięsiste, w kształcie gwiazdkowate, białe z czerwonym środkiem. Kwitnie bardzo obficie i przez całe lato. Kwiaty wydzielają mdły i dość wyraźny zapach oraz kropelki lepkiej, podobnej do miodu cieczy.
Gatunki podobne
Hoja różowa. Ma grubsze i większe liście, dłuższe pędy i różowe kwiaty. Kwitnie mniej obficie i krótko.

Zastosowanie

  • Roślina ozdobna: W Polsce jest uprawiana jako roślina doniczkowa, rzadziej niż hoja różowa. Jest też trudniejsza od niej w uprawie. W mieszkaniu może przetrwać najwyżej 2-3 lata.
    • Wymagania: Potrzebuje dobrego oświetlenia, ale bezpośrednie słońce może oparzyć jej liście. Zimą temperatura nie powinna spadać poniżej 10 °C, latem nie powinna przekroczyć 24 °C. Nie lubi nadmiaru wody. Wymaga spryskiwania, źle toleruje przeciągi. Jako podłoże najlepsza jest ziemia gliniasta, wymagany jest dobry drenaż doniczki.
    • Zabiegi uprawowe: Najlepiej posadzić w większej doniczce, tak by nie trzeba było rośliny przesadzać. W czasie upałów podlewanie (tylko deszczówką) raz w tygodniu, zimą raz na dwa tygodnie. W lecie co 3-4 tygodnie nawożenie nawozem płynnym. Należy czyścić liście z kurzu – albo poprzez spryskiwanie wodą, albo (jeśli nie pomaga) poprzez delikatne wycieranie wilgotną szmatką.
    • Rozmnażanie: W warunkach amatorskich jest trudne. Rozmnaża się poprzez sadzonki pędowe z wierzchołków. Ukorzenia się je wiosną w mieszaninie torfu z piaskiem z wykorzystaniem ukorzeniacza. Sadzonki należy trzymać pod folią, w temperaturze ok. 21 °C. Można także rozmnażać przez odkłady.

Przypisy

  1. ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. ↑ Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-03-24] (ang.).
  3. ↑ Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-11-11].

Bibliografia

  • Dawid Longman: Pielęgnowanie roślin pokojowych. Warszawa: PWR i L, 1997. ISBN 83-09-01559-3.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.