Hippolytos (także Hipolit; gr. Ἱππόλυτος Hippólytos, łac. Hippolytus) – w mitologii greckiej heros i bóg[1][2].
Uchodził za syna Tezeusza i Amazonki Antiopy (lub Melanippe, lub Hippolity)[1][2]. Zginął pod kopytami własnych koni. Został wskrzeszony przez Asklepiosa i utożsamiony z bogiem Virbiusem[1][2].
W niektórych rejonach Grecji dziewczęta składały mu w ofierze pukiel włosów przed swoim zamążpójściem. W Atenach uważany był za towarzysza Afrodyty.
Mit o Hipolicie można odtworzyć na podstawie tragedii Eurypidesa zatytułowanej imieniem postaci. Hipolit jest w niej synem Tezeusza i Amazonki Hippolity. Fedra, żona Tezeusza, w liście samobójczym do męża oskarżyła Hipolita, z zemsty za odrzucenie jej zalotów, o gwałt. Rozgniewany Tezeusz, mimo zapewnień syna o niewinności, skazał go na wygnanie i przeklął, wzywając przy tym Posejdona o karę dla uwodziciela. Zesłany przez władcę mórz potwór spłoszył konie rydwanu Hipolita, który spadł pod kopyta rumaków i stratowany zginął. Inne zachowane przekazy opisują historię Hipolita w podobny sposób, z tym że Fedra niekoniecznie popełniła samobójstwo, oskarżając Hipolita.
Na podstawie mitu o Hipolicie Jean-Philippe Rameau stworzył operę (tragedię liryczną) zatytułowaną Hipolit i Arycja (libretto Simon Joseph Pellegrin).
Przypisy
- 1 2 3 Pierre Grimal: Słownik mitologii greckiej i rzymskiej. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 2008, s. 146. ISBN 83-04-04673-3.
- 1 2 3 Vojtech Zamarovský: Bohovia a hrdinovia antických bájí. Bratislava: Perfekt a.s., 1998, s. 189. ISBN 80-8046-098-1. (słow.).; polskie wydanie: Bogowie i herosi mitologii greckiej i rzymskiej (Encyklopedia mitologii antycznej, Słownik mitologii greckiej i rzymskiej).