Inne określone wrodzone wady rozwojowe kości czaszki i twarzy
hipotelorismus
Klasyfikacje
ICD-10

Q75.8

Hipoteloryzm, hypoteloryzm (łac. hipotelorismus, ang. hypotelorism) – określenie sytuacji, w której dochodzi do zmniejszenia odległości między dwoma parzystymi narządami. Podobnie jak w przypadku hiperteloryzmu, pojęcie najczęściej jest używane przy ocenie rozstawienia gałek ocznych (łac. hipotelorismus ocularis, ang. hypoteleorbitism).

Etiologia

Hipoteloryzm oczny występuje w więcej niż 60 zespołach wad wrodzonych[1]. Hipoteloryzm może być rezultatem malformacji kości czaszki albo zaburzenia w rozwoju mózgowia. Niewielki, izolowany hipoteloryzm może być izolowaną wadą bez znaczenia klinicznego. Bardzo silnie zaznaczony hipoteloryzm, podobnie jak cyklopia (połączenie się oczodołów z utworzeniem jednej jamy kostnej dla połączonych gałek ocznych) zwykle wiąże się z ciężkim uszkodzeniem ośrodkowego układu nerwowego. Niektóre zespoły wad wrodzonych, w których obrazie klinicznym występuje hipoteloryzm:

Leczenie

Ciężki hipoteloryzm koryguje się chirurgicznie w wyspecjalizowanych ośrodkach[2].

Zobacz też

Przypisy

  1. Dollfus H, Verloes A. Dysmorphology and the Orbital Region: A Practical Clinical Approach. „Survey of Ophthalmology”. 49. 6, s. 547-560, 2004. PMID: 15530943.
  2. Cavina C, Morselli PG, Pistorale A. Hypotelorism: an extracranial correction technique. „Plast Reconstr Surg”. 104. 6, s. 1751-1756, 1999. PMID: 10541180.

Bibliografia

  • Lech Korniszewski Dziecko z zespołem wad wrodzonych. Diagnostyka dysmorfologiczna. PZWL 1994 ISBN 83-200-1808-0.

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.