Hipolit Wawelberg
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

8 maja 1843
Warszawa

Data i miejsce śmierci

20 października 1901
Wiesbaden

Miejsce spoczynku

cmentarz żydowski
w Warszawie

Zawód, zajęcie

finansista

Hipolit Wawelberg – portret olejny Kazimierza Pochwalskiego z 1893

Hipolit Wawelberg (ur. 8 maja 1843[uwaga 1] w Warszawie, zm. 20 października 1901 w Wiesbaden)[1][2][3] – polski finansista, działacz społeczny i gospodarczy oraz filantrop żydowskiego pochodzenia.

Życiorys

Absolwent Gimnazjum Realnego w Warszawie[2] i Instytutu Agronomicznego w Warszawie[4]. Brał udział w powstaniu styczniowym, po którym wyjechał, aby uniknąć represji, na studia w Akademii Handlowej w Berlinie.

Od 1864 roku był współwłaścicielem Domu Bankowego H. Wawelberg, założonego w 1847 roku przez jego ojca Henryka[1]. Spółka posiadała filię w Petersburgu. Była to jedna z największych w tamtym czasie prywatnych instytucji finansowych[1].

Współzałożyciel Muzeum Przemysłu i Rolnictwa w Warszawie (1875) i członek Rady Banku Handlowego w Warszawie (1890-1900)[1]. W 1895 roku ufundował wraz ze swoim szwagrem Stanisławem Rotwandem Szkołę Mechaniczno-Techniczną H. Wawelberga i S. Rotwanda[1].

Jeden z budynków Kolonii Wawelberga, ok. 1904

Utworzył w 1898 r. Fundację Tanich Mieszkań dla warszawskich robotników im. Hipolita i Ludwiki Wawelbergów. Fundusze na ten cel dokonał w postaci darowizny w wysokości 300 tys. rubli z okazji pięćdziesiątej rocznicy założenia banku. Pozwoliło to na budowę mieszkań dla robotników na warszawskiej Woli w rejonie dzisiejszych ulic Wawelberga, Górczewskiej i Działdowskiej wchodzących w skład Kolonii Wawelberga oraz dla ubogiej inteligencji przy ulicy Ludwiki.

Współzałożyciel petersburskiego tygodnika „Kraj”. Wspierał druk tanich wydań dzieł literackich znanych pisarzy polskich, m.in. Henryka Sienkiewicza, Elizy Orzeszkowej i Bolesława Prusa. Przyczynił się do wydania pierwszego popularnego wydania dzieł Adama Mickiewicza, a później do budowy jego pomnika w Warszawie[2].

Jego żoną była Ludwika Wawelberg (1852–1927) z domu Bersohn (Berson)[5], pochodząca ze sławnej warszawskiej rodziny[4]. Małżeństwo miało córkę i dwóch synów: Jadwigę Berson, Michała Wawelberga i Wacława Wawelberga[6].

Pochowany na cmentarzu żydowskim przy ulicy Okopowej w Warszawie (kwatera 20, rząd 3)[7][8].

Upamiętnienie

  • W 1928 jego imieniem nazwano ulicę na warszawskiej Woli[9].
  • Prywatna Wyższa Szkoła Businessu i Administracji oraz Prywatne Liceum Ogólnokształcące nr 51 im. Hipolita Wawelberga, które pielęgnuje tradycje szkoły założonej przez H. Wawelberga.
  • 21 maja 2017 roku powstał mural przedstawiający Hipolita i Ludwikę Wawelbergów, namalowany na ścianie garaży, znajdujących przy ulicy Górczewskiej 15 na terenie Kolonii Wawelberga; został namalowany w ramach 3. edycji Święta Kolonii Wawelberga[10][11].

Galeria

Uwagi

  1. ↑ W niektórych źródłach (np. JewishEncyclopedia.com) oraz na nagrobku podany jest rok 1844.

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 Wielka Encyklopedia PWN. Tom 29. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005, s. 35. ISBN 83-01-14364-9.
  2. 1 2 3 Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 940. ISBN 83-01-08836-2.
  3. ↑ Hipolit Wawelberg (wspomnienie pośmiertne). „Kurjer Warszawski: dodatek poranny”. 291, s. 2, 1901-10-21.
  4. 1 2 Wawelberg Hipolit [online], sztetl.org.pl [dostęp 2021-01-17].
  5. ↑ YIVO, Wawelberg Hipolit [online], yivoencyclopedia.org [dostęp 2021-06-27].
  6. ↑ Grób Wacława Wawelberga, Wirtualny Cmentarz [online], cemetery.jewish.org.pl [dostęp 2021-01-27].
  7. ↑ Grób Hipolita Wawelberga w bazie danych Cmentarza Żydowskiego przy ul. Okopowej w Warszawie.
  8. ↑ Cmentarze m. st. Warszawy. Cmentarze żydowskie. Warszawa: Rokart, 2003. ISBN 83-916419-3-7.
  9. ↑ Kwiryna Handke: Słownik nazewnictwa Warszawy. Warszawa: Slawistyczny Ośrodek Wydawniczy, 1998, s. 352. ISBN 83-86619-97X.
  10. ↑ Warszawa-murale pokaże Ci najciekawsze murale w mieście. Witold Górczyński [online] [dostęp 2021-02-03] (pol.).
  11. ↑ Wawelbergowie: pamięć w przestrzeni miasta – warsztaty muralowe dla dorosłych [online], www.polin.pl [dostęp 2021-02-03].

Bibliografia

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.