Hieronim Wielopolski
Herb
Starykoń
Rodzina

Wielopolscy herbu Starykoń

Data urodzenia

1712

Data śmierci

13 marca 1779

Ojciec

Franciszek Wielopolski (zm. 1732)

Matka

Anna Lubomirska

Żona

Urszula Potocka

Odznaczenia
Order Orła Białego Order Świętego Stanisława (Rzeczpospolita Obojga Narodów)

Hieronim Wielopolski herbu Starykoń (ur. 1712, zm. 13 marca 1779) – hrabia Świętego Cesarstwa Rzymskiego, koniuszy koronny 1754–1774, generał lejtnant wojsk koronnych w 1752 roku[1], generał major wojsk koronnych od 1747 roku[2], szef Regimentu Gwardii Konnej Koronnej od 1745, cześnik koronny 1750–1754, starosta generalny krakowski w latach 1768–1779[3], starosta przemykowski, żarnowiecki, regimentarz Partii Małopolskiej i Krakowskiej w 1765 roku[4].

Życiorys

Był synem Franciszka Wielopolskiego i jego drugiej zony Anny Lubomirskiej, wnukiem hetmana wielkiego koronnego Hieronima Lubomirskiego. Jako poseł na sejm konwokacyjny 1733 roku z województwa krakowskiego był członkiem konfederacji generalnej zawiązanej 27 kwietnia 1733 roku na tym sejmie[5]. W 1733 roku podpisał elekcję Stanisława Leszczyńskiego[6].

Konsyliarz konfederacji Czartoryskich w 1764 roku[7], poseł na sejm konwokacyjny (1764) z województwa krakowskiego[8]. Komisarz Komisji Dobrego Porządku województwa sandomierskiego[9]. Komisarz z rycerstwa w Komisji Wojskowej Koronnej w latach 1765-1770[10].

Do 1772 roku był właścicielem pałacu pod Baranami w Krakowie[11].

Na Sejmie Rozbiorowym 1773-1775 został wybrany przez króla Stanisława Augusta Poniatowskiego do Rady Nieustającej[12]. Członek konfederacji Andrzeja Mokronowskiego w 1776 roku[13].

portret żony Urszuli Potockiej

W 1757 odznaczony Orderem Orła Białego, od 1765 kawaler Orderu Świętego Stanisława. W 1741 ożenił się z Urszulą Potocką (1725–1806) małżeństwo pozostało bezpotomne. Właściciel klucza oborskiego browarów i manufaktury papierniczej.

Przypisy

  1. ↑ Tomasz Ciesielski, Generałowie wojska koronnego w latach 1717–1763, w: Organizacja armii w nowożytnej Europie: struktura – urzędy – prawo – finanse, Zabrze 2011, s. 463.
  2. ↑ Tomasz Ciesielski, Generałowie wojska koronnego w latach 1717–1763, w: Organizacja armii w nowożytnej Europie: struktura – urzędy – prawo – finanse, Zabrze 2011, s. 468.
  3. ↑ Urzędnicy województwa krakowskiego XVI-XVIII wieku. Spisy. Oprac. Stanisław Cynarski i Alicja Falniowska-Gradowska. Kórnik 1990, s. 269.
  4. ↑ Konstanty Górski, Historya jazdy polskiej, Kraków 1894, s. 138.
  5. ↑ Konfederacya generalna omnium ordinum Regni et Magni Ducatus Lithuaniae na konwokacyi generalney Warszawskiej uchwalona [...] 27 (słow. [...] kwietnia [...] 1733, s. 36.
  6. ↑ Jerzy Dunin-Borkowski i Mieczysław Dunin-Wąsowicz, Elektorowie królów Władysława IV., Michała Korybuta, Stanisława Leszczyńskiego i spis stronników Augusta III. Lwów 1910, s. 248.
  7. ↑ Konfederacya Generalna Koronna Po doszłym Seymie Convocationis Zaczęta w Warszawie Dnia 23. Czerwca Roku Pańskiego 1764. Ręką J. O. Xcia Jmci Prymasa Korony Polskiey [...] Stwierdzona, s. 5.
  8. ↑ Zestawienie według województw, nazwisk, posłów zasiadających na sejmie convocationis 1764 r., Archiwum Państwowe Poznań, Zespół Akta braci czeskich rkps 2105, k. 1, Volumina Legum, t. VII, Petersburg 1860, s. 91.
  9. ↑ Melchior Buliński, Monografija miasta Sandomierza, Warszawa, 1879, s. 142.
  10. ↑ Antoni Sozański, Imienne spisy osób duchownych, świeckich i wojskowych, które w pierwszych ośmiu latach panowania króla Stanisława Poniatowskiego od 1764-1772 r. w rządzie lub przy administracyi Rzeczypospolitéj udział brały [...]. Cz. 1, Tablice i rejestr, Kraków 1866, s. 10.
  11. ↑ http://mbc.malopolska.pl/Content/107696/rocznik_krakowski_2004_070.pdf
  12. ↑ Volumina Legum, t. VIII, Petersburg 1860, s. 87.
  13. ↑ Volumina Legum, t. VIII, Petersburg 1860, s. 529.

Bibliografia

  • Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705–2008, 2008
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.