Hieronim Dudwał
4 zwycięstwa
podporucznik pilot podporucznik pilot
Data i miejsce urodzenia

30 września 1913
Częstochowa

Data i miejsce śmierci

7 czerwca 1940
Francja

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie
Polskie Siły Zbrojne

Formacja

Lotnictwo Wojska Polskiego
Armée de l’air

Jednostki

113 eskadra myśliwska
Klucz Frontowy Nr 7 (Wy)

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa
kampania wrześniowa
kampania francuska

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari

Hieronim Franciszek Dudwał, ps. Himek (ur. 30 września 1913 w Częstochowie, zm. 7 czerwca 1940 we Francji) – podporucznik pilot Wojska Polskiego, kawaler Krzyża Srebrnego Orderu Wojennego Virtuti Militari.

Życiorys

Zwyczajny egzamin dojrzałości (typu matematyczno-przyrodniczego) zdał w czerwcu 1929 roku. Świadectwo dojrzałości otrzymał 23 czerwca 1934 roku[1]. Absolwent Szkoły Podchorążych Lotnictwa w Dęblinie (X promocja, 6 lokata[2]). Otrzymał przydział do 113 eskadry myśliwskiej.

W kampanii wrześniowej walczył w ramach 113 eskadry. Zaliczono mu zniszczenie 4 samolotów Luftwaffe. Po zakończeniu działań przez Rumunię przedostał się do Francji. Tutaj otrzymał przydział do klucza dowodzonego przez mjr. dypl. pilota Eugeniusza Wyrwickiego (Podwójny Klucz Frontowy Nr 7 „Wy”). Bojowe loty rozpoczęły się 3 czerwca 1940 roku w składzie Groupe de Chasse II/10 na lotnisku w rejonie miasta Amiens w północnej Francji. Dywizjon w którym latał Hieronim Dudwał wyposażony był w samoloty typu Bloch MB 152[1].

Atakowany przez 3 Bf-109 jego MB 152 nr 130/Y-617 został zestrzelony – samolot eksplodował w powietrzu, a pilot spadł na ziemię nie otwierając spadochronu. Pochowany we Francji na polskim cmentarzu wojskowym w Auberive – Le Bois du Puits[3].

Zwycięstwa powietrzne

Na liście Bajana figuruje na 57. pozycji z 4 pewnymi zestrzeleniami.

  • He-111 – 1 września 1939 (okolice Bug-Narew, He-111 na jednym silniku doleciał jednak do bazy[1][4])
  • Bf 110 – 1 września 1939[1] (brak potwierdzeń)
  • Ju-86 – 4 września 1939[1] (prawdopodobnie był to Bf 110B z 3.(Z)/LG 1 z załogą Uffz. Plankenhorn i Gefr. Kottmann, zestrzelenie którego zgłosił również pchor. Kalpas)[4]
  • Ju-87 – 5 września 1939 (Komisja Bajana przyznała zestrzelenie Ju-87 nad Puszczą Kampinoską, ale w tym czasie jedynie uszkodzono Ju-87 koło wioski Laski na północ od Pułtuska)[4]
  • Bf-110 – 6 września 1939 (Bf 110 z I.(Z)/LG 1)[5]
  • Hs-126 – 16 września 1939 (rozbity w Lesie Janowskim, należał do 1.(H)/11)[4]

Awanse

  • podporucznik – październik 1937
  • porucznik – 1941 pośmiertnie

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 Almanach Absolwentów Sienkiewicza [online], www.absolwenci.sieniu.czest.pl [dostęp 2016-06-12].
  2. ↑ X promocja Szkoły Podchorążych Lotnictwa. Wojciech Zmyślony. [dostęp 2019-05-11].
  3. ↑ Niebieska eskadra - groby, cmentarze, pomniki, miejsca pamięci polskich lotników [online], niebieskaeskadra.pl [dostęp 2016-06-12].
  4. 1 2 3 4 Aeroplan – 01/2008 – Himek z Częstochowy – Altair Agencja Lotnicza [online], www.altair.com.pl [dostęp 2016-06-12].
  5. ↑ Messerschmitt Bf 110, myśliwce, Niemcy (III Rzesza) - Lotnictwo w Menstream.pl [online], 17 listopada 2011 [dostęp 2016-06-12] [zarchiwizowane z adresu 2011-11-17].

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.