Hervé Bléjean
Ilustracja
Vice-amiral d'escadre Vice-amiral d'escadre
Data i miejsce urodzenia

11 grudnia 1963
Tulon

Przebieg służby
Lata służby

od 1984

Siły zbrojne

 Marine nationale

Jednostki

Thétis
USS Nicholson
Leopard
Georges Leygues
Vendémiaire
Jeanne d’Arc
Allied Maritime Command
Sztab Wojskowy Unii Europejskiej

Stanowiska

dowódca okrętu
przewodniczący EUMS

Główne wojny i bitwy

Wojna z terroryzmem
Operacja Atalanta

Odznaczenia
Oficer Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Oficer Orderu Narodowego Zasługi (Francja)

Hervé Bléjean (ur. 11 grudnia 1963 w Tulonie) – francuski wojskowy, wiceadmirał, od 2020 przewodniczący Sztabu Wojskowego Unii Europejskiej.

Życiorys

W 1987 został oficerem na eskortowcu „Victor Schœlcher” i został wysłany do Zatoki Perskiej w związku z trwającą tam wojną iracko-irańską[1]. Od 1988 służył na eksperymentalnym stawiaczu min Thétis[1]. W 1991 ukończył w Stanach Zjednoczonych szkolenie dotyczące łączności i następnie spędził dwa lata służąc jako oficer na niszczycielu USS Nicholson[1].

W 1993 został dowódcą okrętu szkolnego Leopard[1]. Od 1994 do 1996 był adiutantem szefa sztabu Francuskiej Marynarki Wojennej, a w 1996 został oficerem na fregacie Georges Leygues. Od 1998 służył w departamencie szkolenia[1]. W latach 2000–2002 pracował we francuskim Ministerstwie Obrony. Od 2002 dowodził fregatą Vendémiaire, z którą służył podczas operacji Enduring Freedom. W 2005 został awansowany na kapitana marynarki, dwa lata później został dowódcą śmigłowcowca Jeanne d’Arc[1]. Jako dowódca okrętu brał udział w walkach z piratami somalijskimi[1].

Od 2009 był zastępcą szefa Biura Wojskowego premiera Francji[1]. W 2013 został awansowany na kontradmirała i przejął dowództwo nad Combined Task Force 150, która brała udział w patrolowaniu wybrzeży Somalii. Był także dowódcą EUNAVFOR Atalanta[1]. Od 2014 był zastępcą dowódcy Francuskiej Marynarki Wojennej odpowiedzialnym za kontakty międzynarodowe[1]. W latach 2015–2016 był zastępcą dowódcy operacji EUNAVFOR MED Sophia na Morzu Śródziemnym[1].

W 2016 został zastępcą szefa sztabu Joint Force HQ w Neapolu, od 2017 był dowódcą Allied Maritime Command Northwood[1]. W 2019 został wybrany przewodniczącym Sztabu Wojskowego Unii Europejskiej, stanowisko to objął w maju 2020 roku[2]. Po rozpoczęciu rosyjskiej inwazji na Ukrainę w 2022 roku został mianowany dowódcą misji EUMAM Ukraine[3][4].

Odznaczenia

Przypisy

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.