Henryk Jagodziński

Arcybiskup tytularny Limosano
Henryk Jagodziński (2020)
In fines orbis Aż po krańce świata
Kraj działania	Ghana
Data i miejsce urodzenia	1 stycznia 1969 Małogoszcz
Nuncjusz apostolski w RPA
Okres sprawowania	od 2024
Nuncjusz apostolski w Ghanie
Okres sprawowania	2020–2024
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	3 czerwca 1995
Nominacja biskupia	3 maja 2020
Sakra biskupia	18 lipca 2020

Henryk Mieczysław Jagodziński (ur. 1 stycznia 1969 w Małogoszczu) – polski duchowny rzymskokatolicki, doktor prawa kanonicznego, dyplomata watykański, arcybiskup, nuncjusz apostolski.

Życiorys

Urodził się 1 stycznia 1969 w Małogoszczu. Studiował w Wyższym Seminarium Duchownym w Kielcach^[1], a także, w latach 1990–1992, w Seminarium Polskim w Paryżu^[2]. Święceń prezbiteratu udzielił mu 3 czerwca 1995 biskup diecezjalny kielecki Kazimierz Ryczan^[3]. W 1997 wyjechał do Rzymu, gdzie podjął studia na Uniwersytecie św. Krzyża, uzyskując doktorat z prawa kanonicznego^[3].

W latach 1995–1998 był wikariuszem w Parafii św. Brata Alberta w Busku-Zdroju^[4]. Na Papieskiej Akademii Kościelnej przygotowywał się do służby w dyplomacji watykańskiej, którą rozpoczął 1 lipca 2001^[5][6]. Pierwszą wyznaczoną mu placówką była Białoruś, gdzie w latach 2001–2005 pracował jako sekretarz nuncjatury, po czym w latach 2005–2008 pełnił tę samą funkcję w Chorwacji. W 2008 został przeniesiony do Sekcji ds. Relacji z Państwami w Sekretariacie Stanu Stolicy Apostolskiej^[3]. W latach 2015–2018 był radcą Nuncjatury Apostolskiej w Indiach. W 2018 został przeniesiony do Nuncjatury Apostolskiej w Bośni i Hercegowinie, gdzie pełnił funkcję pierwszego radcy, z zadaniem tworzenia podstaw dla nowej placówki dyplomatycznej w Czarnogórze^[7][8]. W 2014 otrzymał godność prałata honorowego Jego Świątobliwości^[8].

3 maja 2020 papież Franciszek mianował go nuncjuszem apostolskim w Ghanie i arcybiskupem tytularnym Limosano^[5]. Święcenia biskupie przyjął 18 lipca 2020 w katedrze kieleckiej^[9]. Udzielił mu ich arcybiskup Jan Pawłowski, delegat ds. nuncjatur w Sekretariacie Stanu Stolicy Apostolskiej, w asyście arcybiskupa Salvatore Pennacchio, nuncjusza apostolskiego w Polsce, i Jana Piotrowskiego, biskupa diecezjalnego kieleckiego^[9][10]. Jako zawołanie biskupie przyjął słowa „In fines orbis” (Aż po krańce świata)^[11][12].

16 kwietnia 2024 został przeniesiony do nuncjatury apostolskiej w Południowej Afryce, będąc jednocześnie akredytowanym w Lesotho^[13].

Wybrane publikacje

• Na przedmurzu chrześcijaństwa... : błogosławiony kardynał Alojzije Stepinac i Chorwacja, wyd. Jedność 2009, ISBN 978-83-7442-855-2
• By łamać chleb i składać dziękczynienie: kapłaństwo w pismach niektórych Ojców Apostolskich, wyd. Jedność 2010, ISBN 978-83-7660-238-7
• Polskie drogi nadziei, wyd. Redakcja Współczesnej Ambony 2010, ISBN 978-83-925348-6-0
• Zarys historii Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej, wyd. Jedność 2013, ISBN 978-83-7660-791-7
• Wiara kapłana, wyd. Petrus 2014, ISBN 978-83-7720-208-1
• Historie indyjskie, wyd. Petrus 2017, ISBN 978-83-7720-259-3
• Opowieści z Indii i Nepalu, wyd. Petrus 2018, ISBN 978-83-7720-512-9
• Niezwykły świat Indii, Nepalu i Mjanmy, wyd. Petrus 2019, ISBN 978-83-7720-513-6
• Opowieść o Josipie Stadlerze, pierwszym arcybiskupie Sarajewa, wyd. WAM 2020, ISBN 978-83-277-1855-6
• Na peryferiach Europy, wyd. Petrus 2021, ISBN 978-83-7720-551-8
• Rajski kraj Ghana. Paradise country Ghana, wyd. Petrus 2022, ISBN 978-83-7720-672-0
• Zapiski z Ghany, wyd. Apostolicum, Ząbki 2023, ISBN 978-83-7919-257-1

Przypisy

Bibliografia

• Władysław Marian Zarębczan, Polacy w Watykanie, ISBN 83-7380-197-9.

Linki zewnętrzne

• Henryk Jagodziński [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2020-07-17]  (ang.).