Henryk Dziurla
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

4 stycznia 1925
Bydgoszcz

Data śmierci

2 października 2012

doktor habilitowany nauk humanistycznych
Specjalność: barok na Śląsku, historia sztuki nowożytnej - barokowej, konserwatorstwo i ochrona zabytków
Alma Mater

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Habilitacja

1991[1]

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Wrocławski

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
Odznaka „Za opiekę nad zabytkami”

Henryk Dziurla (ur. 4 stycznia 1925 w Bydgoszczy, zm. 2 października 2012) – polski historyk sztuki, wykładowca Uniwersytetu Wrocławskiego i autor monografii artystycznej tej uczelni.

Życiorys

Urodzony w 4 stycznia 1925 r. w Bydgoszczy. W latach 1952–1959 pracował jako wojewódzki konserwator zabytków w Szczecinie, następnie od 1960 do 1967 roku zatrudniony był w na jednym ze stanowisk kierowniczych w pracowni konserwacji zabytków we Wrocławiu. Od 1967 r. pracował na Uniwersytecie Wrocławskim jako nauczyciel akademicki, m.in. na stanowiskach kierownika Katedry Historii Sztuki i pełnomocnika rektora ds. konserwacji zabytków[2]. Autor monografii artystycznej tej uczelni[3]. W latach 1987–1991 był przewodniczącym Wojewódzkiej Rady Ochrony Dóbr Kultury we Wrocławiu, a równolegle od 1989 do 1990 r. ponownie był zatrudniony w pracowni konserwacji zabytków[2].

Zmarł 2 października 2012 r. Został pochowany na cmentarzu św. Wawrzyńca we Wrocławiu[3].

Odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ Dr hab. Henryk Dziurla, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2020-10-03].
  2. 1 2 Prof. dr hab. Henryk Dziurla. [dostęp 2017-01-29]. (pol.).
  3. 1 2 Uniwersyteckie zaduszki 2016 – nowy przewodnik. Uniwersytet Wrocławski, 2016-10-22. [dostęp 2016-11-20]. (pol.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.