Henry Hobson Richardson
Ilustracja
Data urodzenia

29 września 1838

Data i miejsce śmierci

27 kwietnia 1886
Brookline

Narodowość

amerykańska

Praca
Styl

historyzm

Kościół św. Trójcy

Henry Hobson Richardson (ur. 29 września 1838, zm. 27 kwietnia 1886 w Brookline) – pierwszy architekt amerykański, który osiągnął światową sławę. W latach 70. i 80. XIX wieku, miał ogromny wpływ na kształtowanie się amerykańskiej architektury.

Twórczość Richardsona reprezentuje neoromański nurt historyzmu (ang. Romanesque Revival), wiodącego stylu epoki. Architekt był zwolennikiem stosowania antycznych form architektonicznych we współczesnym budownictwie. Jego najbardziej znane projekty odznaczają się masywnością i prostotą form z wykorzystaniem kamienia, cegły i "rzymskich" dachówek[1].

Jego pierwszym osiągnięciem było zwycięstwo w konkursie na projekt kościoła św. Trójcy w Bostonie w roku 1872[2]. Później zaprojektował kilkadziesiąt podobnych budowli w całych Stanach Zjednoczonych. Jego styl został przyjęty szczególnie dobrze w Prusach, gdzie powstało wiele monumentalnych budowli (np. w Poznaniu) mających sugerować, że styl romański i wczesny gotyk wiążą się nierozerwalnie z początkami niemieckiej architektury.

Przypisy

Bibliografia

  • James F. O'Gorman: Three American Architects: Richardson, Sullivan, and Wright, 1865-1915. Chicago: University of Chicago Press, 1991. ISBN 978-0-226-62071-8.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.