Henrik Svensmark (ur. 1958) – fizyk pracujący w Duńskim Narodowym Instytucie Przestrzeni znany z badań wpływu promieniowania kosmicznego na tworzenie się chmur. Jego prace wywołały kontrowersje w temacie globalnego ocieplenia. Kwestionują one naukowy konsensus o wpływie antropogenicznego efektu cieplarnianego na klimat, faworyzując aktywność słoneczną.
Kariera
Svensmark jest dyrektorem Centrum badań słońca i klimatu w Duńskim instytucie badań przestrzeni (DSRI). Był także pracownikiem naukowym University of California, Berkeley, Nordic Institute for Theoretical Physics oraz w Niels Bohr Institute[1].
W 1997 Svensmark oraz Eigil Friis-Christensen napisali pracę dotyczącą wpływu promieniowania kosmicznego na zmiany klimatu, w którym uważają, że wiatr słoneczny ma największy wpływ na te zmiany. Później hipotezę nazwali kosmoklimatologią. Hipoteza była dyskutowana przez Dickinsona[2].
W 2007 roku Svensmark i Nigel Calder opublikowali książkę The Chilling Stars: A New Theory of Climate Change, w której dyskutują hipotezę zmian klimatycznych wywołanych przez promienie kosmiczne[3].
Dokumentalny film na temat hipotezy Henrik Svensmarks, The Cloud Mystery, został pokazany przez MortensenFilm.dk[4] w początkach 2008 roku.
Mike Lockwood z Rutherford Appleton Laboratory oraz Claus Froehlich z World Radiation Center w Szwajcarii opublikowali artykuł 2007, w którym twierdzą, że od 1985 roku wzrost średniej globalnej temperatury koreluje się słabo ze zmianami aktywności słonecznej[5].
Svensmark prowadzi badania mające wykazać związek powstawania chmur z promieniowaniem kosmicznym. W ramach projektu CLOUD przeprowadził eksperyment w CERN w którym mieszana gazów o składzie troposfery była bombardowana różnymi rodzajami promieniowania. Eksperyment nie wykazał jednak możliwości tworzenia się w ten sposób jąder kondensacji[6].
Nagrody
- 2001, the Energy-E2 Research Prize
- 1997, Knud Hojgaard Anniversary Research Prize
Przypisy
- ↑ Lawrence Solomon: The sun moves climate change. [w:] online [on-line]. National Post, 2007-02-02. [dostęp 2007-09-19]. The Deniers, Part VI.
- ↑ Robert E. Dickinson. Solar variability and the lower atmosphere. „Bulletin of the American Meteorological Society”. 56 (12), s. 1240–1248, December 1975. DOI: <1240:SVATLA>2.0.CO;2 10.1175/1520-0477(1975)056<1240:SVATLA>2.0.CO;2.
- ↑ Svensmark, Henrik, "The Chilling Stars: A New Theory of Climate Change", Totem Books, 2007 (ISBN 1-84046-815-7)
- ↑ The Cloud Mystery. [dostęp 2008-04-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-07-09)].
- ↑ Mike Lockwood & Claus Fröhlich. Recent oppositely directed trends in solar climate forcings and the global mean surface air temperature. „Proceedings of the Royal Society A”. DOI: 10.1098/rspa.2007.1880.
- ↑ Andrzej Hołdys. Zrobić Chmurę. „Świat Nauki”. nr. 8 (240), s. 14, sierpień 2011. Prószyński Media. ISSN 0867-6380.
Linki zewnętrzne
- Calder, Nigel, An experiment that hints we are wrong on climate change Nigel Calder, former editor of New Scientist, says the orthodoxy must be challenged, TimesOnline, February 11, 2007
- DISCOVER Interview with Henrik Svensmark, by Marion Long. Sun's shift may cause global warming – June 2007
- LondonBookReview.com. londonbookreview.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-07-17)]. – Book review of The Chilling Stars
- Scientific report Proceedings of the Royal Society A 463, 385-396 (2007).
- The CLOUD project