Hennadij Łytowczenko
Геннадій Литовченко
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Hennadij Wołodymyrowicz Łytowczenko

Data i miejsce urodzenia

11 września 1963
Dnieprodzierżyńsk

Wzrost

178 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera juniorska
Lata Klub
Dnipro Dniepropetrowsk
Kariera seniorska[infobox 1]
Lata Klub Wyst. Gole
1981–1987 Dnipro Dniepropetrowsk 183 (36)
1988–1990 Dynamo Kijów 82 (20)
1990–1993 Olympiakos SFP 80 (9)
1993 CSKA-Borysfen Boryspol 17 (3)
1994 Admira-Wacker Wiedeń 19 (3)
1995 AEL Limassol 8 (3)
1996 Czornomoreć Odessa 10 (1)
W sumie: 399 (75)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1983–1984  ZSRR olimpijska 2 (0)
1984–1990  ZSRR 57 (14)
1993–1994  Ukraina 4 (0)
W sumie: 63 (14)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1996–1997 CSKA Kijów (asystent)
1998–2000 Krywbas Krzywy Róg (asystent)
2000–2002 Krywbas Krzywy Róg
od 2002 Ukraina U-21 (asystent)
2002–2003 Arsenał Kijów (asystent)
2003–2004 Metalist Charków
2005–2006 Arsenał Charków
2006–2006 Dnipro Dniepropetrowsk (asystent)
od 2006 Dynamo-2 Kijów
  1. ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Odznaczenia
Order „Za zasługi” III klasy (Ukraina) Order „Za zasługi” II klasy (Ukraina)

Hennadij Wołodymyrowicz Łytowczenko, ukr. Геннадій Володимирович Литовченко, ros. Геннадий Владимирович Литовченко, Giennadij Władimirowicz Litowczenko (ur. 11 września 1963 w Dnieprodzierżyńsku) – ukraiński piłkarz, grający na pozycji pomocnika, reprezentant Związku Radzieckiego i Ukrainy, Wicemistrz Europy w 1988, trener piłkarski.

Kariera zawodnicza

Kariera klubowa

Do 1987 był piłkarsko związany z Dniepropietrowskiem, gdzie uczył się w szkole sportowej, a od 1981 występował z pierwszym zespole Dnipra. Tam też zdobył w 1983 Mistrzostwo ZSRR. Rok później w plebiscycie tygodnika Futboł uznano go najlepszym piłkarzem ZSRR. Pod koniec lat 80. został zawodnikiem kijowskiego Dynama, gdzie święcił kolejne triumfy: w 1990 zdobył Mistrzostwo i Puchar Związku Radzieckiego. W tym samym roku wyjechał do Grecji. Został ściągnięty przez trenera Ołeha Błochina (byłego kolegę z reprezentacji ZSRR) do Olympiakosu Pireus. W 1992 wspólnie z Błochinem świętował zdobycie Pucharu Grecji. W późniejszych sezonach występował w Austrii i na Cyprze oraz na Ukrainie. W Czornomorcu Odessa zakończył karierę.

Kariera reprezentacyjna

28 marca 1984 meczem z RFN zadebiutował w reprezentacji ZSRR. W spotkaniu tym strzelił również swą pierwszą bramkę dla Sbornej. Jako reprezentant ZSRR brał udział w mistrzostwach świata w 1986 i 1990, zaś w 1988 zdobył tytuł Wicemistrza Europy. Rozegrany 18 czerwca 1990 na mistrzostwach świata mecz z Kamerunem był ostatnim jego występem dla drużyny Związku Radzieckiego. Łącznie wystąpił w niej 57 razy, zdobywając 14 bramek. W latach 1993–1994 zagrał także 4 mecze w kadrze Ukrainy.

Kariera trenerska

Po zakończeniu kariery zawodniczej podjął pracę jako szkoleniowiec. Pracował jako asystent w CSKA Kijów, Krywbasie Krzywy Róg, Arsenale Kijów i Dniprze Dniepropietrowsk. Samodzielnie prowadził zespoły Krywbasu, Metalista Charków i Arsenału Charków. Równolegle, od 2002 jest zatrudniony w Federacji Futbolu Ukrainy jako asystent selekcjonera reprezentacji młodzieżowej. Od grudnia 2006 pracuje jako główny trener młodzieżowej drużyny Dynamo-2 Kijów.

Sukcesy i odznaczenia

Sukcesy klubowe

Dnipro Dniepropietrowsk

  • Złoty medalista Mistrzostw ZSRR: 1983
  • Srebrny medalista Mistrzostw ZSRR: 1987
  • Brązowy medalista Mistrzostw ZSRR: 1984, 1985

Dynamo Kijów

  • Złoty medalista Mistrzostw ZSRR: 1990
  • Srebrny medalista Mistrzostw ZSRR: 1988
  • Brązowy medalista Mistrzostw ZSRR: 1989
  • Zdobywca Pucharu ZSRR: 1990

Olympiakos SFP

Czornomoreć Odessa

Sukcesy reprezentacyjne

Sukcesy indywidualne

Odznaczenia

Przypisy

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.