Helminthosporium solani
Ilustracja
Ziemniak z koloniami Helminthosporium solani
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

workowce

Klasa

Dothideomycetes

Rząd

Pleosporales

Rodzina

Massarinaceae

Rodzaj

Helminthosporium

Gatunek

Helminthosporium solani

Nazwa systematyczna
Helminthosporium solani Durieu & Mont.
Expl. Sci. Alg., Fl. Algér. 1(livr. 9): 356 (1849) [1846-49]

Helminthosporium solani Durieu & Mont. – gatunek workowców z klasy Dothideomycetes[1]. Wywołuje chorobę parch srebrzysty ziemniaka[2].

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Helminthosporium, Massarinaceae, Pleosporales, Pleosporomycetidae, Dothideomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy opisali go w 1849 r. Michel Charles Durieu de Maisonneuve i Jean Pierre François Camille Montagne. Synonimy:

  • Brachysporium solani (Durieu & Mont.) Sacc. 1886
  • Dematium atrovirens Harz 1871
  • Helminthosporium atrovirens (Harz) E.W. Mason & S. Hughes 1953
  • Spondylocladium atrovirens (Harz) Harz ex Sacc. 1886[3].

Znana jest tylko anamorfa, jednak na podstawie budowy molekularnej oraz badań biochemicznych i ultrastrukturalnych zaliczony został do workowców[2].

Morfologia

Na porażonych bulwach ziemniaka H. solani w sprzyjających warunkach (wilgotność względna powyżej 90% i temperatura powyżej 3 °C) tworzy nalot złożony z konidioforów i konidiów. Konidia są buławkowate, ciemne, podzielone na 5–9 grubościennych komórek o wymiarach 29–66 × 6–12 μm[4].

Parch srebrzysty ziemniaka może być mylony z antraknozą ziemniaka wywoływaną przez Colletotrichum coccodes. Jednak na nalocie wywołanym przez H. solani występują konidiofory i konidia, zaś na nalocie C. coccodes mikrosklerocja. Sprawcę choroby można skutecznie rozpoznać po morfologii zarodników używając lupy o powiększeniu 10 × lub mikroskopu[4].

H. solani jest pasożytem tylko ziemniaka. Głównym źródłem zakażenia bulw ziemniaka są porażone sadzeniaki. Znajdujący się na nich patogen wytwarza konidia, które infekują nowo powstające bulwy ziemniaków. Jednak patogen może jako saprotrof przetrwać na wielu roślinach. Stwierdzono jego występowanie na starzejących się liściach lucerny, sorga, żyta, owsa, kukurydzy, pszenicy, rzepaku, koniczyny czerwonej i gryki[4].

Przypisy

  1. 1 2 Index Fungorum [online] [dostęp 2022-07-05].
  2. 1 2 Selim Kryczyński, Zbigniew Weber (red.), Fitopatologia. Choroby roślin uprawnych, t. 2, Poznań: PWRiL, 2011, s. 317, ISBN 978-83-09-01077-7.
  3. ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2022-07-05].
  4. 1 2 3 Jerzy Ossowski, Janusz Urbanowicz, Parch srebrzysty (Helminthosporium solani)– objawy i zwalczanie, „Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin” (294), 2021, s. 35–5-, DOI: 10.37317/biul-2021-0005.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.