Data i miejsce urodzenia |
31 lipca 1818 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
21 kwietnia 1899 |
Zawód, zajęcie |
geograf, kartograf |
Johann Heinrich Samuel Kiepert (ur. 31 lipca 1818 w Berlinie, zm. 21 kwietnia 1899 tamże) – niemiecki geograf i kartograf.
Życiorys
Od 1836 studiował na uniwersytecie w Berlinie języki starożytne (u Augusta Boeckha) i geografię m.in. u Carla Rittera[1]. We współpracy z Karlem Ritterem wydał swój pierwszy atlas: Topographisch-historischer Atlas von Hellas und den hellenistischen Kolonien[1], który przyniósł mu uznanie w dziedzinie kartografii historycznej. W latach 1841–1842 Kiepert odbył pierwszą podroż do Azji Mniejszej, a po powrocie w 1844 wydał Karte von Kleinasien und Türkisch Armenien oraz pamiętnik dokumentujący powstanie tego atlasu (1854)[1]. W 1854 został dyrektorem ds. kartografii w Bertuchsches Institut w Weimarze[1].
W 1852 objął funkcję kierownika ds. kartografii w wydawnictwie Dietrich Reimer w Berlinie[1]. W 1853 został przyjęty do Pruskiej Akademii Nauk[1]. Od 1854 był profesorem geografii na uniwersytecie w Berlinie. Po śmierci Rittera w 1859 brany pod uwagę jako jeden z jego następców (obok Heinricha Bartha i Ferdinanda Müllera), otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego w dziedzinie geografii[1]. W 1865 objął stanowisko kierownika wydziału topografii w Urzędzie Statystycznym, co znacznie ograniczyło jego dalszą pracę kartograficzną[1]. W 1869 przyjął zlecenie sprawdzenia map przygotowywanych do pracy Napoleona III o kampaniach Cezara. W związku z tym zleceniem Kiepert został zaproszony na otwarcie Kanału Sueskiego w listopadzie 1869, jednak z przyczyn finansowych udał się tam pół roku później[1]. Następnie Kiepert pojechał dalej do Palestyny, na tereny obecnej Transjordanii aż do niezbadanych obszarów Karii, gdzie musiał przerwać podroż z powodu wojny z Francją w 1871[1]. W 1875 objął profesurę geografii na uniwersytecie w Berlinie[1]. Do Azji Mniejszej powracał jeszcze dwukrotnie (w 1886 i w 1888)[1].
Kiepert opracował m.in. jedne z pierwszych szczegółowych map etnicznych Niemiec, Austro-Węgier i Półwyspu Bałkańskiego. Pisał również podręczniki do geografii[1].
Wybrane dzieła
- Topographisch-historischer Atlas von Hellas und den hellenistischen Kolonien (1841–46, suplement 1851, 1871)[1]
- Palästina (1843)[2]
- Karte von Kleinasien und Türkisch Armenien (1844)[1]
- Bibelatlas (1846)[2]
- Neuer Handatlas über alle Teile der Erde (1855)[2]
- Historisch-geographischer Atlas der Alten Welt: zum Schulgebrauch bearbeitet und mit erläuternden Bemerkungen begleitet.... (1848)
- Memoir über die construction der karte von Kleinasien und türkisch Armenien: in 6 blatt (1854)
- Atlas antiquus (1861)[1]
- Großer Handatlas
- Formae orbis antiqui
- Lehrbuch der Alten Geographie (1878)[1]
- Leitfaden der alten Geographie
Przypisy
Bibliografia
- The Maps of Heinrich Kiepert. [dostęp 2011-01-13]. (ang.).
- Heinrich Kiepert. [dostęp 2011-01-13]. (ang.).
Linki zewnętrzne
- Heinrich Kiepert – dzieła w bibliotece Polona
- ISNI: 000000012118779X
- VIAF: 5074884
- LCCN: n88079798
- GND: 116168862
- LIBRIS: 53hlp71p1dpg249
- BnF: 13201927p
- SUDOC: 050646303
- SBN: RMRV001365
- NLA: 35329499
- NKC: ola2004254062
- BNE: XX1330788
- NTA: 069756295
- BIBSYS: 99043645
- CiNii: DA03994748
- Open Library: OL2400433A
- PLWABN: 9810583438905606
- NUKAT: n00050491
- J9U: 987007297279205171
- PTBNP: 55599
- LNB: 000216063
- NSK: 000040334
- CONOR: 33194595
- ΕΒΕ: 75888
- BLBNB: 000239968
- LIH: LNB:V*353645;=BM
- WorldCat: lccn-n88079798