Harpiolot filipiński
Harpyionycteris whiteheadi[1]
O. Thomas, 1896
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

nietoperze

Podrząd

rudawkokształtne

Nadrodzina

Pteropodoidea

Rodzina

rudawkowate

Podrodzina

Harpyionycterinae

Plemię

Harpyionycterini

Rodzaj

harpiolot

Gatunek

harpiolot filipiński

Synonimy
  • Harpyionycteris Whiteheadi O. Thomas, 1896[2]
Podgatunki
  • H. w. whiteheadi O. Thomas, 1896
  • H. w. negrosensis Peterson & Fenton, 1970[3]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4]

Zasięg występowania
Mapa występowania

Harpiolot filipiński[5] (Harpyionycteris whiteheadi) – gatunek ssaka z podrodziny Harpyionycterinae w obrębie rodziny rudawkowatych (Pteropodidae).

Taksonomia

Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1896 roku brytyjski zoolog Oldfield Thomas nadając mu nazwę Harpyionycteris Whiteheadi[2]. Holotyp pochodził z Mindoro, na wysokości 5000 ft (1524 m), w Filipinach[6]. Podgatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisali w 1970 roku kanadyjscy teriolodzy Randolph L. Peterson i M. Brock Fenton nadając mu nazwę Harpyionycteris whiteheadi negrosensis[3]. Holotyp pochodził z Balanan, na wysokości pomiędzy 500 ft (152 m) a 1000 ft (305 m), w Siaton, na Negros, w Filipinach[6].

Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World rozpoznają dwa podgatunki[7].

Etymologia

  • Harpyionycteris: rodzaj Harpyia Illiger, 1811 (rurkonos); gr. νυκτερις nukteris, νυκτεριδος nukteridos „nietoperz”[8].
  • whiteheadi: John Whitehead (1860–1899), brytyjski odkrywca, kolekcjoner z Borneo w latach 1885–1888, Filipin w latach 1893–1896 i Hajnanu w 1899 roku[9].
  • negrosensis: Negros, Filipiny[3].

Zasięg występowania

Harpiolot filipiński występuje endemicznie w Filipinach zamieszkując w zależności od podgatunku[7]:

Morfologia

Długość ciała 130–159 mm, ogona brak, długość ucha 20–25 mm, długość tylnej stopy 21–25 mm, długość przedramienia 84–91 mm; masa ciała 99–140 g[10].

Ekologia

Harpiolot filipiński występuje w lasach, głównie na wyspie Celebes do 1700 m n.p.m. Harpiolot filipiński ma skierowane do przodu siekacze, które działają jak nożyczki. Zwierzę odcina nimi figi i inne owoce rosnące na drzewach.

Przypisy

  1. ↑ Harpyionycteris whiteheadi, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. 1 2 O. Thomas. On mammals from Celebes, Borneo, and the Philippines recently received at the British Museum. „The Annals and Magazine of Natural History”. Sixth Series. 18, s. 244, 1896. (ang.).
  3. 1 2 3 R.L. Peterson & M.B. Fenton. Variation in the bats of the genus Harpyionycteris, with the description of a new race. „Royal Ontario Museum, Life Sciences Occasional Papers”. 17, s. 12, 1970. (ang.).
  4. ↑ M.R. Duya i inni, Harpyionycteris whiteheadi, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2021, wersja 2021-3 [dostęp 2022-05-10] (ang.).
  5. ↑ Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 80. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  6. 1 2 D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Harpyionycteris whiteheadi. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2022-05-10].
  7. 1 2 C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 96. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
  8. ↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 312, 1904. (ang.).
  9. ↑ B. Beolens, M. Watkins & M. Grayson: The Eponym Dictionary of Mammals. Baltimore: The Johns Hopkins University Press, 2009, s. 444. ISBN 978-0-8018-9304-9. (ang.).
  10. ↑ N. Giannini, C. Burgin, V. Van Cakenberghe, S. Tsang, S. Hintsche, T. Lavery, F. Bonaccorso, F. Almeida & B. O’Toole: Family Pteropodidae (Old World Fruit Bats). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 9: Bats. Barcelona: Lynx Edicions, 2019, s. 106–107. ISBN 978-84-16728-19-0. (ang.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.