Hans Knauß (2017) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Klub |
WSV Schladming | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Debiut w PŚ | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pierwsze punkty w PŚ | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pierwsze podium w PŚ | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Hans Knauß (ur. 9 lutego 1971 w Schladming) – austriacki narciarz alpejski, wicemistrz olimpijski oraz dwukrotny medalista mistrzostw świata.
Kariera
Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Hans Knauß pojawił się w 1988 roku, kiedy wystartował na mistrzostwach świata juniorów w Madonna di Campiglio. Zajął tam między innymi dwunaste miejsce w supergigancie i dwudzieste w kombinacji. Jeszcze dwukrotnie startował na imprezach tego cyklu, najlepszy wynik osiągając podczas mistrzostw świata juniorów w Zinal w 1990 roku, gdzie był ósmy w supergigancie. W zawodach Pucharu Świata zadebiutował 28 listopada 1992 roku w Sestriere, zajmując 28. miejsce w gigancie. Tym samym już w swoim debiucie wywalczył pierwsze pucharowe punkty. Na podium zawodów tego cyklu po raz pierwszy stanął 17 marca 1994 roku w Vail, zajmując trzecie miejsce w supergigancie. W zawodach tych wyprzedzili go jedynie dwaj Norwegowie: Jan Einar Thorsen oraz Lasse Kjus. Łącznie 27 razy stawał na podium, odnosząc przy tym siedem zwycięstw: 17 grudnia 1995 roku w Alta Badia, 14 stycznia w Adelboden i 15 marca 2003 roku w Lillehammer wygrywał giganta, 17 grudnia 1995 roku w Valloire, 16 grudnia 1996 roku w Val d’Isère i 8 marca 1998 roku w Kvitfjell był najlepszy w supergigancie, a 23 stycznia 1999 roku w Kitzbühel zwyciężył w zjeździe. Ostatni raz na podium stanął 20 grudnia 2013 roku w Val Gardena, zajmując trzecie miejsce w zjeździe. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 1998/1999, kiedy był piąty w klasyfikacji generalnej, czwarty w zjeździe, piąty w supergigancie i siódmy w klasyfikacji giganta. Knauß zajmował także drugie miejsce w klasyfikacji supergiganta w sezonach 1995/1996 i 1997/1998 oraz trzecie klasyfikacji giganta w sezonach 1996/1997 i 2002/2003.
Pierwszy medal na arenie międzynarodowej Austriak wywalczył w 1998 roku, kiedy podczas igrzysk olimpijskich w Nagano zdobył ex aequo ze Szwajcarem Didierem Cuche srebrny medal w supergigancie. Obu zawodników wyprzedził o 0,61 sekundy inny Austriak, Hermann Maier. Na tych samych mistrzostwach Knauß był także czwarty w gigancie. Uzyskał szósty czas pierwszego przejazdu oraz czwarty wynik drugiego, co dało mu ostatecznie czwarty łączny czas. Walkę o podium przegrał tam z Michaelem von Grünigenem ze Szwajcarii o 0,02 sekundy. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata w Vail w supergigancie wywalczył brązowy medal, ulegając o 0,01 sekundy Maierowi i Kjusowi, którzy ex aequo zwyciężyli. Cztery dni później Knauß zajął czwarte miejsce w zjeździe, walkę o medal przegrywając z Kjetilem André Aamodtem o 0,02 sekundy. Ostatni medal zdobył na mistrzostwach świata w Sankt Moritz w 2003 roku, zajmując drugie miejsce w gigancie. W zawodach tych rozdzielił na podium dwóch reprezentantów USA: Bode Millera i Erika Schlopy'ego. Blisko kolejnego medalu był podczas mistrzostw świata w Sestriere w 1997 roku, gdzie w supergigancie był czwarty. W walce o medal lepszy okazał się tam jego rodak, Günther Mader, który wyprzedził go o 0,06 sekundy.
Kilkukrotnie zdobywał medale mistrzostw Austrii, w tym złote w gigancie w latach 1994 i 1997[1]. W 1998 roku otrzymał Odznakę Honorową za Zasługi dla Republiki Austrii[2]. W grudniu 2004 roku został oskarżony o stosowanie niedozwolonych substancji (nandrolon) i zawieszony[3]. Próbka B także dała wynik pozytywny[4]. Austriak został ostatecznie zawieszony na dwa lata i w 2005 roku postanowił zakończyć karierę.
Po zakończeniu kariery narciarskiej startował w wyścigach samochodowych, głównie w seriach Porsche Supercup i FIA GT Championship. Pracował także jako konsultant dla austriackiej telewizji.
Jego brat, Bernhard Knauss, również był narciarzem.
Osiągnięcia
Igrzyska olimpijskie
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
DNF | 15 lutego | 1994 | Lillehammer | Kombinacja | 3:17,53 | - | Lasse Kjus |
20. | 17 lutego | 1994 | Lillehammer | Supergigant | 1:32,53 | +2,12 | Markus Wasmeier |
2. | 16 lutego | 1998 | Nagano | Supergigant | 1:34,82 | +0,61 | Hermann Maier |
4. | 19 lutego | 1998 | Nagano | Gigant | 2:38,51 | +1,20 | Hermann Maier |
DNF | 21 lutego | 2002 | Salt Lake City | Gigant | 2:23,28 | - | Stephan Eberharter |
Mistrzostwa świata
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
9. | 13 lutego | 1996 | Sierra Nevada | Supergigant | 1:21,80 | +0,83 | Atle Skårdal |
16. | 17 lutego | 1996 | Sierra Nevada | Zjazd | 2:00,17 | +2,11 | Patrick Ortlieb |
DNF | 19 lutego | 1996 | Sierra Nevada | Kombinacja | 3:31,95 | - | Marc Girardelli |
DSQ | 23 lutego | 1996 | Sierra Nevada | Gigant | 1:58,63 | - | Alberto Tomba |
4. | 3 lutego | 1997 | Sestriere | Supergigant | 1:29,68 | +0,39 | Atle Skårdal |
7. | 12 lutego | 1997 | Sestriere | Gigant | 2:48,23 | +1,99 | Michael von Grünigen |
3. | 2 lutego | 1999 | Vail | Supergigant | 1:14,53 | +0,01 | Lasse Kjus Hermann Maier |
4. | 6 lutego | 1999 | Vail | Zjazd | 1:40,60 | +0,59 | Hermann Maier |
2. | 12 lutego | 2003 | Sankt Moritz | Gigant | 2:45,93 | +0,03 | Bode Miller |
Mistrzostwa świata juniorów
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
30. | 27 stycznia | 1988 | Madonna di Campiglio | Zjazd | 1:33,15 | +2,90 | Kaspar Gilgenrainer |
12. | 28 stycznia | 1988 | Madonna di Campiglio | Supergigant | 1:35,26 | +1,69 | Jeremy Nobis |
21. | 29 stycznia | 1988 | Madonna di Campiglio | Gigant | 2:05,55 | +1,98 | Gregor Grilc |
34. | 30 stycznia | 1988 | Madonna di Campiglio | Slalom | 1:42,30 | +8,50 | Stefan Szałamanow |
20. | 30 stycznia | 1988 | Madonna di Campiglio | Kombinacja | ? | ? | Konstantin Czistiakow |
10. | 5 kwietnia | 1989 | Aleyska | Zjazd | 1:28,93 | +1,33 | Ed Podivinsky |
8. | 22 marca | 1990 | Zinal | Supergigant | 1:24,30 | +2,11 | Kjetil André Aamodt |
11. | 24 marca | 1990 | Zinal | Gigant | 2:20,38 | +3,15 | Lasse Kjus |
Puchar Świata
Miejsca w klasyfikacji generalnej
- sezon 1992/1993: 71.
- sezon 1993/1994: 39.
- sezon 1994/1995: 73.
- sezon 1995/1996: 6.
- sezon 1996/1997: 7.
- sezon 1997/1998: 5.
- sezon 1998/1999: 5.
- sezon 1999/2000: 18.
- sezon 2000/2001: 32.
- sezon 2001/2002: 21.
- sezon 2002/2003: 10.
- sezon 2003/2004: 9.
- sezon 2004/2005: 88.
Zwycięstwa w zawodach
- Alta Badia – 17 grudnia 1995 (gigant)
- Valloire – 17 grudnia 1995 (supergigant)
- Val d’Isère – 16 grudnia 1996 (supergigant)
- Kvitfjell – 8 marca 1998 (supergigant)
- Kitzbühel – 23 stycznia 1999 (zjazd)
- Adelboden – 14 stycznia 2003 (gigant)
- Lillehammer – 15 marca 2003 (gigant)
- 7 zwycięstw (3 giganty, 3 supergiganty i 1 zjazd)
Pozostałe miejsca na podium
- Vail – 17 marca 1994 (supergigant) – 3. miejsce
- Park City – 25 listopada 1995 (gigant) – 3. miejsce
- Val d’Isère – 10 grudnia 1995 (supergigant) – 3. miejsce
- Kitzbühel – 14 stycznia 1996 (kombinacja) – 2. miejsce
- Happo One – 3 marca 1996 (supergigant) – 3. miejsce
- Park City – 25 listopada 1996 (gigant) – 2. miejsce
- Breckenridge – 30 listopada 1996 (gigant) – 3. miejsce
- Beaver Creek – 6 grudnia 1997 (supergigant) – 3. miejsce
- Val d’Isère – 14 grudnia 1997 (gigant) – 3. miejsce
- Garmisch-Partenkirchen – 1 lutego 1998 (supergigant) – 2. miejsce
- Crans-Montana – 14 marca 1998 (gigant) – 2. miejsce
- Kranjska Gora – 5 stycznia 1999 (gigant) – 3. miejsce
- Schladming – 9 stycznia 1999 (supergigant) – 3. miejsce
- Wengen – 16 stycznia 1999 (zjazd) – 3. miejsce
- Ofterschwang – 27 lutego 1999 (gigant) – 2. miejsce
- Sankt Moritz – 3 lutego 2002 (gigant) – 3. miejsce
- Park City – 22 listopada 2003 (gigant) – 3. miejsce
- Vail – 6 grudnia 2003 (zjazd) – 2. miejsce
- Vail – 7 grudnia 2003 (supergigant) – 3. miejsce
- Val Gardena – 20 grudnia 2003 (zjazd) – 3. miejsce
Bibliografia
- Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
- Profil na Sports Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-01-27)]. (ang.)
- Profil na Alpine Ski Database (ang.)
Przypisy
- ↑ ÖSV-Siegertafel. oesv.at. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-24)]. (niem.)
- ↑ Staatliche Auszeichnungen bis 2008 (niem.)
- ↑ Austrian skier claims innocence in doping case (ang.)
- ↑ Austrian Skier Hans Knauss Suspended. skinet.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-24)]. (ang.)