Wykształcenie i działalność zawodowa

Ukończyła I Liceum Ogólnokształcące im. Mikołaja Kopernika w Łodzi^[3], następnie studiowała grafikę i malarstwo na Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi oraz na Akademii Sztuki w Szczecinie^[4], gdzie w 2017 (po przerwaniu studiów w 2000^[5]) otrzymała tytuł zawodowy licencjata na podstawie pracy pt. Kontener. Instrukcja obsługi dla artystów napisanej pod kierunkiem Mikołaja Iwańskiego^[6]. W 2023 uzyskała magisterium na Wydziale Prawa i Administracji Uczelni Łazarskiego w Warszawie^[7]. W latach 2000–2006 pracowała jako grafik i projektantka w warszawskich agencjach reklamowych (w tym w Lemon Sky JWT Warsaw, HAVAS Worldwide Warsaw, Dream Studios i Ad Fabrika FCB)^[8]. Została także absolwentką Szkoły Liderów Społeczeństwa Obywatelskiego^[5]. W 2005 została jedną z liderek Stowarzyszenia „Chomiczówka Przeciw Degradacji”^[9], współtworzyła Ogólnowarszawski Ruch na Rzecz Obwodnicy Pozamiejskiej „Nie Przez Miasto!”^[10].

Była stałą felietonistką m.in. „Gazety Wyborczej” (w tym „Dużego Formatu”^[5]), „Przekroju”, „Dziennika Łódzkiego” i „Dziennika Opinii Krytyki Politycznej”^[4]. Teksty publicystyczne poświęca tematyce lokatorskiej, prawom kobiet i demokracji lokalnej.

Od 2014 do 2016 zatrudniona była w biurze ds. rewitalizacji Urzędu Miasta Łodzi, gdzie kierowała łódzkim projektem pilotażowym, realizowanym na zlecenie Ministerstwa Infrastruktury i Rozwoju^[5][11]. Efektem projektu było powstanie pierwszego w Polsce centrum wiedzy na temat rewitalizacji^[12][13]. W latach 2016–2017 pracowała jako p.o. dyrektora Wydziału Spraw Społecznych w Urzędzie Miasta Gorzowa Wielkopolskiego^[14]. Była ekspertką przy rządowych programach z zakresu rewitalizacji^[8]. Była też doradczynią w Związku Miast Polskich^[2].

Działalność społeczna i polityczna

Hanna Gill-Piątek na proteście przeciwko rosyjskiej agresji na Ukrainę (2022)

Hanna Gill-Piątek, Małgorzata Gosiewska i Aleksandra Gajewska na wydarzeniu „Bielany dla wolnej Ukrainy” (2022)

Związana ze środowiskiem „Krytyki Politycznej”. W latach 2011–2014 prowadziła Świetlicę Krytyki Politycznej w Łodzi^[12][15], której w 2011 przyznano wyróżnienie „Punkt dla Łodzi”^[16]. Zespół Klubu Krytyki Politycznej w Łodzi otrzymał odznakę „Za Zasługi dla Miasta Łodzi” (2016)^[17] oraz wyróżnienie „Punkt dla Łodzi” (2018) za upamiętnienie rewolucji z 1905^[18].

Hanna Gill-Piątek w 2011 została też działaczką Kongresu Ruchów Miejskich^[5][12][19]. Jest autorką happeningów i akcji artystycznych, np. Marszu Tyłem w obronie tolerancji, organizowanego z Joanną Rajkowską na Festiwalu Malta (2010)^[20]. W 2017 na trzy dni zamieszkała w kontenerze postawionym w centrum Szczecina, aby wskazać na los osób po eksmisjach^[12][21]. Członkini Rady Programowej Kongresu Kobiet^[22] i rady Metropolitalnego Kongresu Rewitalizacji^[12][11].

Wraz z Henryką Krzywonos napisała książkę pt. Bieda. Przewodnik dla dzieci, uznaną za książkę dekady akcji „Cała Polska czyta dzieciom”^[5]. Uzyskała za nią nominację do „Okularów Równości” przyznawanych przez Fundację im. Izabeli Jarugi-Nowackiej^[23].

W latach 2006–2018 należała do Partii Zieloni^[4], w której pełniła funkcję sekretarza Zarządu Krajowego^[10] i zasiadała w Radzie Krajowej^[24]. Dwukrotnie (w 2006 i 2010) kandydowała na radną Warszawy^[25][26]. Jako przedstawicielka Zielonych w wyborach w 2015 wystartowała do Sejmu z listy Zjednoczonej Lewicy^[27]. Współzałożycielka ruchu Tak dla Łodzi^[28]. W stowarzyszeniu o tej samej nazwie objęła funkcję sekretarza zarządu^[29]. Z ramienia Tak dla Łodzi w wyborach samorządowych w 2018 kandydowała bez powodzenia do rady miasta^[30]. W 2019 została koordynatorką nowo powstałej partii Wiosna na okręg piotrkowski^[31], w tym samym roku była też jej kandydatką w wyborach do Parlamentu Europejskiego^[32].

W wyborach parlamentarnych w 2019 wystartowała do Sejmu z 2. miejsca na liście Sojuszu Lewicy Demokratycznej (jako przedstawicielka Wiosny) w okręgu łódzkim^[33]. Uzyskała mandat posłanki IX kadencji^[34], otrzymując 14 422 głosy^[35]. W Sejmie została m.in. członkinią Komisji Finansów Publicznych, Podkomisji stałej do monitorowania systemu podatkowego, Komisji Infrastruktury, Podkomisji stałej do spraw budownictwa oraz gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej oraz Komisji Samorządu Terytorialnego i Polityki Regionalnej^[7]. Wiceprzewodnicząca Łódzkiego Zespołu Parlamentarnego oraz Parlamentarnego Zespołu do spraw Polityki Migracyjnej i Integracyjnej, członkini m.in. Parlamentarnego Zespołu do spraw Równouprawnienia Społeczności LGBT+ i Parlamentarnego Zespołu ds. Walki z Wykluczeniem Transportowym, a także przewodnicząca Parlamentarnego Zespołu ds. Miast^[7].

We wrześniu 2020 złożyła rezygnację z członkostwa w klubie parlamentarnym Lewicy i w partii Wiosna^[36], dołączając do ruchu Szymona Hołowni – Polska 2050^[37]. W listopadzie 2020 została wiceprzewodniczącą partii politycznej o tej samej nazwie^[38] (zarejestrowanej w marcu 2021). W lutym 2021 wraz z Joanną Muchą i Pauliną Hennig-Kloską współtworzyła Koło Poselskie Polska 2050^[39], którego została przewodniczącą^[40]. 8 lutego 2023 ogłosiła rezygnację z członkostwa w ugrupowaniu Polska 2050^[41]. W sierpniu 2023 dołączyła do klubu parlamentarnego Koalicji Obywatelskiej^[42]. W wyborach w tym samym roku z jej ramienia bezskutecznie kandydowała do Sejmu X kadencji^[43]. Została później członkinią Platformy Obywatelskiej^[44].

W 2024 z listy KO uzyskała mandat radnej Sejmiku Województwa Łódzkiego VII kadencji^[45].