Halina Rudnicka
Data i miejsce urodzenia

12 października 1909
Mława

Data i miejsce śmierci

21 kwietnia 1982
Warszawa

Narodowość

polska

Język

polski

Dziedzina sztuki

literatura piękna
literatura dla dzieci i młodzieży

Epoka

literatura współczesna

Strona internetowa
Grób Haliny Rudnickiej na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie

Halina Irena Rudnicka z domu Hausman (ur. 12 października 1909 w Mławie, zm. 21 kwietnia 1982 w Warszawie) – polska nauczycielka, pisarka, publicystka żydowskiego pochodzenia; Fundatorka biblioteki, oddziału Biblioteki Publicznej m.st. Warszawy.

Życiorys

Urodziła się w Mławie. Ukończyła filologię polską i studium pedagogiczne na Uniwersytecie Warszawskim. Jako nauczycielka w okresie okupacji brała udział w tajnym nauczaniu w Słonimie. W 1945 zamieszkała na stałe w Warszawie i podjęła pracę w Ministerstwie Oświaty. Zadebiutowała w 1948 na łamach prasy publicystycznej. Zaistniała wówczas jako prozaik, pedagog, publicystka i autorka podręczników. Jej książki tłumaczono m.in. na j. czeski i j. hebrajski[1].

Pochowana na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera C37-7-4)[2].

Książki

  • 1949: Polną ścieżką
  • 1951: Uczniowie Spartakusa (nagroda Orle Pióro; książka była później publikowana w serii Biblioteka Młodych (tytuły 3D))
  • 1951: Płomień gorejący
  • 1954: Ludzie niezłomni
  • 1955: Wspomnienia o Janku Krasickim (wyd. „Iskry”)
  • 1956: Płomień za kratą
  • 1958: Zielona rakieta
  • 1959: Za siódmym progiem
  • 1960: Chłopcy ze Starówki (ciąg dalszy Polnej ścieżki; lektura obowiązkowa w klasie szóstej szkoły podstawowej aż do przemian ustrojowych, a w latach 90. lektura uzupełniająca)
  • 1961 Janek Krasicki (wyd. PZWS)
  • 1963: Król Agis (1. część trylogii z dziejów starożytnej Grecji)
  • 1966: Syn Heraklesa (2. część trylogii z dziejów starożytnej Grecji)
  • 1969: Heros w okowach (3. część trylogii z dziejów starożytnej Grecji)
  • 1976: Szeryf w spódnicy
  • 1979: Kobiety mówią o sobie

Odznaczenia, nagrody i wyróżnienia

  • 1952 - nagroda państwową II stopnia za powieść Uczniowie Spartakusa,
  • 1954 - Złoty Krzyż Zasługi - w związku z Międzynarodowym Dniem Kobiet, za zasługi w pracy społecznej[3],
  • 1960 - nagroda Prezesa Rady Ministrów za twórczość dla dzieci i młodzieży,
  • 1966 - laureatka Orlego Pióra, wyróżnienia przyznawanego najlepszemu pisarzowi według czytelników czasopisma Płomyk[1].

Przypisy

  1. 1 2 Halina Rudnicka [online], lubimyczytac.pl [dostęp 2022-10-26].
  2. ↑ Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
  3. ↑ Uchwała Rady Państwa z dnia 5 marca 1954, Monitor Polski - rok 1954 - nr 30, poz. 441, 1954.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.