Hajduk – nazwa[1] stosowana w Polsce w wieku XVIII, później już raczej tylko na Węgrzech, wobec lokajów, zazwyczaj noszących węgierskie stroje, służących na dworach magnackich.

Początkowo, w XVI wieku nazywano tak w wojsku polskim szeregowego wyborowej piechoty węgierskiej (hajducy Batorego). Z czasem, przechodząc na służbę dworską, zatrzymali swą nazwę.

Niektórzy hajducy za szczególne zasługi w służbie księcia siedmiogrodzkiego Stefana Bocskaya w czasie powstania siedmiogrodzian, otrzymali w 1605 szlachectwo i posiadłości ziemskie w komitacie soboleskim i biharskim, mianowicie: Dorog, Hatház, Nánás, Szoboszló, Vámos-Pércs i Böszörmény Rácz. Według innych danych przywilej ten mieli otrzymać od króla węgierskiego Macieja Korwina.

Na Huculszczyźnie hajdukami nazywano młodych mężczyzn zatrudnianych do ochrony dworu przed napaścią rozbójników.

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ z węgierskiego, w l.mn. hajdúk – rabusie

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.