Zoresława
Зореслава
Hałyna Serhijiwna Łozko
Галина Сергіївна Лозко
Ilustracja
Kraj działania

Ukraina

Data i miejsce urodzenia

3 lutego 1952
Jełaneć

Wołchwyni
Okres sprawowania

1993-

Wyznanie

rodzimowierstwo słowiańskie

Kościół

Zrzeszenie Rodzimowierców Ukrainy

Hałyna „Zoresława” Serhijiwna Łozko (ukr. Галина (Зореслава) Сергіївна Лозко, ur. 3 lutego 1952 w Jełaneci) – ukraińska wołchwyni, filolożka, etnolożka, teolożka, założycielka i przewodnicząca Zrzeszenia Rodzimowierców Ukrainy (ukr. Об’єднання Рідновірів України)[1]. Posiada tytuł doktora nauk[uwaga 1] w dziedzinie filozofii[2].

Życiorys

W 1994 roku została inicjowana na kapłankę przez Myrosława Sytnyka z kręgów Wołodymyra Szajana[2].

W latach 2007-2012 zarządzała Katedrą Filozofii na Uniwersytecie Kijowskim imienia Borysa Hrinczenki[3].

Publikacje

Publikacje autorstwa Haliny Łozko obejmują następujące pozycje[4]:

  • Ukrajinske jazycznyctwo. Kijów, Ukrajinskyj centr duchownoji kultury, 1994.
  • Wołchownyk. Kijów, Ukrajinskyj centr duchownoji kultury, 1994.
  • Prawosłow. Kijów, „Switowyd”, 1995.
  • Ukrajinske narodoznawstwo. Kijów, Zodiak-EKO, 1995.; wydanie drugie, rozszerzone: Kijów, ArtEK, 2004.; wydanie trzecie: Charków, 2005.
  • Wołchownyk. Prawosłow. Seria: „Pamiatky relihijnoji dumky Ukrajiny-Rusi”, Kijów, „Swaroh”, 2001.
  • Imenosłow: imena słowianski, istoryczni ta mifolohiczni. Kijów, „Swaroh”, 1998.
  • Etnologija Ukrajiny. Filosofsko-teoretycznyj ta etnoreligijeznawczyj aspekt. Kijów, ArtEK, 2002.
  • Wełesowa Knyha — wołchownyk (tłumaczenie, analiza, tekst oryginalny oraz słownik zawierający ponad 8500 słów), Kijów, „Taki sprawy”, 2002.; wydanie drugie: Winnica, Kontynent-Prym, 2004.; wydanie trzecie 2006., wydanie czwarte 2007.
  • Koło Swaroże. Ukrajinskyj pysmennyk, Kijów, 2004.
  • Probudżena Eneja. Dyw, Charków, 2006., ISBN 966-8504-20-8
  • Koło Swaroże – seria pocztówek świątecznych z motywami słowianowierczymi. Opracowanie naukowe: Hałyna Łozko; graficy: Wiktor Kryżaniwski, Petro Kaczałaba, Ołena Hajdamaka, Kijów: „Taki sprawy”, 2006.
  • Ridna czytanka. Winnica, Kontynent-Prym, 2007.

Tłumaczenia na język polski[4]:

Akademickie i encyklopedyczne publikacje zbiorowe[4]:

  • Słownik terminów religijnych (ukr. Релігієзнавчий словник), Kijów, 1996, ISBN 966-529-005-3 (ukr.)
  • Mała encyklopedia zarządzania państwem narodowym (ukr. Мала енциклопедія етнодержавознавства), Kijów, 1996, ISBN 966-507-016-9 (ukr.)
  • Historia Ukrainy w 10-iu tomach (ukr. Історія релігій в Україні в 10-ти томах), Kijów, ukr. Український центр духовної культури, 1996—2004; ISBN 966-7276-36-8 (ukr.)
  • Religioznawstwo akademickie (ukr. Академічне релігієзнавство), Kijów, 2000, ISBN 966-7742-06-7 (ukr.)

Uwagi

  1. ↑ Rosyjski i ukraiński tytuł doktora nauk odpowiada polskiemu doktorowi habilitowanemu.

Przypisy

  1. ↑ Oksana Smorżewska, Wiktorija Chwist. Finding Spiritual Core: Union of the Believers of the Ukrainian Native Faith. „Edukacja – Technika – Informatyka”. 2 (20). s. 127. DOI: 10.15584/eti.2017.2.15. ISSN 2450-9221.
  2. 1 2 Marija Łesiw: The Return of Ancestral Gods. Modern Ukrainian Paganism as an Alternative Vision for a Nation. McGill-Queen's University Press, 2013, s. 51. ISBN 978-0773542624.
  3. ↑ Про кафедру. Історико-філософський факультет. [dostęp 2019-01-11].
  4. 1 2 3 Волхвиня Зореслава Лозко, Портал Славянской Ведической Культуры
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.