Royal Navy

23 października 1944 roku okręt został przyjęty na służbę w Royal Navy. W listopadzie tego samego roku odbywał ćwiczenia w Scapa Flow wraz z Home Fleet przed dołączeniem do 2. Flotylli Niszczycieli, m.in. z HMS „Zealous” czy okrętami podwodnymi HMS „Scorcher” i HMS „Vengeful”^[2] [1].

USS „Augusta” w eskorcie HMS „Zodiac” (z tyłu po lewej)

11 stycznia 1945 roku stanowił ochronę dla krążownika HMS „Dido” i lotniskowców „Premier” i „Trumpeter” podczas operacji Spellbinder, która polegała na zaminowywaniu zachodniego wybrzeża okupowanej przez III Rzeszę Norwegii oraz atakach na niemieckie okręty^[1][4]. Od lutego do marca pozostawał na wodach Morza Północnego, biorąc udział w operacjach przy norweskim wybrzeżu. 18 kwietnia 1945 roku stanowił eskortę dla płynących w konwoju arktycznym JW-56 krążownika HMS „Bellona” oraz lotniskowców eskortowych HMS „Premier” i „Vindex”. 29 kwietnia stanowił eskortę dla konwoju powrotnego RA-66 z Półwyspu Kolskiego^[2] . W maju odłączony od konwoju RA-66 w celu popłynięcia do Danii, gdzie w Kopenhadze wraz z krążownikami HMS „Dido”, „Birmingham” i niszczycielami „Zealous”, „Zephyr”, „Zest” miał stanowić element nacisku na Niemców w celu wymuszenia kapitulacji krążowników „Prinz Eugen” i „Nurnberg”^[2] [5].

Od czerwca do lipca wraz z 2. Flotyllą Niszczycieli przeniesiony do Home Fleet. 16 października stanowił ochronę dla niszczyciela USS „Augusta” w rejsie do Plymouth z prezydentem Harrym Trumanem^[2] .

W styczniu 1947 roku został przeniesiony do rezerwy, a w 1949 roku do 2. Flotylli Szkoleniowej. W 1952 roku ponownie przeniesiony do rezerwy. W 1955 roku został sprzedany Izraelowi^[2] .

Izraelski Korpus Morski

Izraelska oznaka okrętu

„Zodiac” został zakupiony dla Izraelskiego Korpusu Morskiego wraz z drugim niszczycielem HMS „Zealous”. Po renowacji okrętu i szkoleniu załogi w Wielkiej Brytanii „Zodiac” wszedł do służby w lipcu 1956 roku pod nazwą „Jafo”^[3].

30 października 1956 roku, w trakcie Kryzysu Sueskiego, egipski niszczyciel „Ibrahim al-Awal” zaatakował port w Hajfie wraz z rafinerią i instalacjami wojskowymi. O godzinie 03:30 „Ibrahim al-Awal” zbliżył się do miasta i rozpoczął jego ostrzał. Najszybciej na atak odpowiedział będący w pobliżu zatoki francuski niszczyciel „Kersaint”, który jednak nie uzyskał trafień. „Jafo” wraz z „Ejlatem” dołączyły do Francuzów po pewnym czasie. Zmusiło to Egipcjan do wycofania się z Zatoki Hajfy. O godzinie 05:32 niszczyciel został ostrzelany, na co odpowiedział niecelnym ogniem. O godzinie 06:00 ze względu na odniesione uszkodzenia okręt zwolnił do 17 węzłów, zaś 37 minut później został zaatakowany przez myśliwce Dassault MD 450 Ouragan Sił Powietrznych Izraela, doznając kolejnych uszkodzeń. W tym czasie okręt został otoczony z dwóch stron przez jednostki izraelskie. Kapitan Tamzin poddał okręt wraz z załogą^[6].

W 1965 roku wraz z „Ejlatem” odbył manewry na Morzu Śródziemnym^[7].

W trakcie wojny sześciodniowej niszczyciel wziął udział w nieudanym ataku na Port Said wraz z jednostką komandosów Szajjetet 13, oddziałem sabotującym na samozanurzalnych łodziach i trzema kutrami torpedowymi^[8].

Pod koniec 1969 roku został przeniesiony do rezerwy i służył jako cel ćwiczebny. W 1973 roku został zatopiony podczas testów przeciwokrętowych pocisków Gabriel produkowanych przez Israel Aerospace Industries^[9].