Hōryū-ji
法隆寺
nr rej. UNESCO 660
Ilustracja
Główny pawilon na terenie kompleksu Hōryū-ji
Państwo

 Japonia

Prefektura

 Nara

Miejscowość

Ikaruga

Wyznanie

buddyzm

Rodzaj

tera

Wezwanie

Budda Siakjamuni

Historia
Data budowy

607

Dane świątyni
Budulec

drewno

Położenie na mapie prefektury Nara
Mapa konturowa prefektury Nara, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Hōryū-ji”
Położenie na mapie Japonii
Mapa konturowa Japonii, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Hōryū-ji”
Ziemia34°36′53,06″N 135°44′03,02″E/34,614739 135,734172
Strona internetowa
Zabytki buddyjskie zespołu Hōryū-ji[infobox 1]
Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO
ilustracja
Państwo

 Japonia

Typ

kulturowy

Spełniane kryterium

I, II, IV, VI

Numer ref.

660

Region[infobox 2]

Europa i Ameryka Północna

Historia wpisania na listę
Wpisanie na listę

1993
na 17. sesji

Hōryū-ji (jap. 法隆寺; „Świątynia Rozkwitu Prawa”) – jedna z najstarszych świątyń buddyjskich w Japonii, w mieście Ikaruga w prefekturze Nara, w 1993 roku wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Świątynię wzniesiono w 607 roku na polecenie księcia Shōtoku. Budowniczymi byli mistrzowie sztuki budowlanej z Korei, którzy wznieśli wszystkie japońskie świątynie i klasztory w okresie Asuka. Jest to, obok budowli w Korei, jedyny przykład budownictwa chińskiego tego okresu.

Klasztor ten należał do szkoły hossō-shū, będącej odpowiednikiem chińskiej szkoły faxiang. W 670 roku świątynia została zniszczona przez pożar. Odbudowano ją w 708 roku. Z pierwotnych zabudowań zachował się m.in. główny pawilon (kondō), zaliczany do najstarszych, drewnianych budynków na świecie. Do naszych czasów dotrwał także pawilon Yumedono z 738 roku. Pozostałe budowle pochodzą z późniejszego okresu. Kompleks klasztorny dzieli się na dwa, położone obok siebie, zespoły: Sai-in – zespół zachodni oraz Tō-in – zespół wschodni. Starszy jest zespół Sai-in. Na terenie kompleksu Hōryū-ji przechowywanych jest wiele cennych zabytków sztuki japońskiej, m.in. rzeźby sakralne z przełomu VI i VII wieku, a także wyroby rzemiosła artystycznego, malowidła (freski) i rękopisy.

Galeria

Bibliografia

  • Encyklopedia sztuki starożytnej, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1974, s. 219–220
  • Tadeusz Barucki, Architektura Japonii, Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 1988, ISBN 83-213-3390-7, OCLC 834567993.
  • Jolanta Tubielewicz, Nara i Kioto, Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1983, ISBN 83-221-0177-5, OCLC 749595522.

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.