Gwara doudlebska (oznaczona numerem 4) na mapie dialektów czeskich właściwych^[1] .

Gwara doudlebska^[2] lub dialekt doudlebski^[3] (cz. doudlebské nářečí^[4], doudlebský dialekt^[5]) – peryferyjna gwara czeska używana na południowym skraju obszaru gwar czeskich właściwych, zaliczana do gwar zachodnioczeskich^[2]. Nazwa pochodzi od wsi Doudleby w Kraju południowoczeskim, gdzie najwcześniej zbadano tę gwarę^[3].

Cechy językowe

Do cech fonetycznych gwary doudlebskiej należą:

• brak protetycznego v-, np. okno, w odróżnieniu od większości gwar zachodnioczeskich z typem vokno^[3][4],
• resztki twardego ł, np. šeł^[3],
• resztki y odrębnego od i, np. kobyla, byl, przedrostek vy-^[3],
• ginące resztki niezdyftongizowanego ú^[3],
• ubezdźwięcznienie v przy poprzedzającej spółgłosce bezdźwięcznej, np. tfoje, kfočna^[3].

Charakterystycznymi cechami morfologii są:

• forma 1. os. l. poj. som ‘jestem’^[5],
• w okolicach Prachatic zachowany bezokolicznik na -ti^[5],
• rozkaźnik typu ďite, pošlite, wyróżniający gwarę doudlebską od innych gwar zachodnioczeskich, choć tego typu formy są też w peryferyjnych gwarach podkarkonoskich^[3].

Zobacz też

• gwara chodzka

Przypisy

Bibliografia

• Zdzisław Stieber: Zarys dialektologii języków zachodniosłowiańskich. Warszawa: PWN, 1965.
• D. Short: Czech // The Slavonic Languages / Edited by Comrie B., Corbett G. London, New York: Routledge, 1993, s. 455–532. ISBN 0-415-04755-2. (ang.).
• Pavel Kosek: Česká nářečí. [dostęp 2022-07-25]. (cz.).