Grzyby tremelloidalne, zwane także grzybami trzęsakokształtnymi, trzęsakopodobnymi, lub „galaretowatymi” (ang. tremelloid fungi) – grupa grzybów, do której należą grzyby o galaretowatych owocnikach, podobnie jak Tremella (trzęsak). Nie jest to takson, lecz grupa morfologiczna. Do grzybów tremelloidalnych zalicza się grzyby wielkoowocnikowe, a także te grzyby kortycjoidalne, które mają konsystencję galaretowato-woskową. Większość gatunków grzybów tremelloidalnych należy do klas łzawniaki (Dacrymycetes) i Tremellomycetes oraz rzędów Auriculariales i Sebacinales[1]. Grzyby tremelloidalne zwykle mają kształt poduszeczkowaty, mniej więcej kulisty, językowaty lub mózgowato pofałdowany. Warstwa hymenialna zwykle jest gładka i pokrywa całą powierzchnię owocnika, rzadko jest kolczasta, jak np. u galaretka kolczastego (Pseudohydnum gelatinosum)[2].
Grzyby tremelloidalne preferują siedliska wilgotne, a najlepiej rozwijają się podczas wilgotnej pogody, głównie od późnej jesieni do wiosny. Podczas suszy wysychają i kurczą się, czasami także zmieniają barwę, wskutek czego stają się bardzo trudne, lub nawet niemożliwe do rozpoznania. Są wśród nich zarówno grzyby saprotroficzne rozwijające się na martwym drewnie, jak i grzyby pasożytnicze, będące pasożytami roślin lub innych grzybów[1].
Liczba gatunków grzybów tremelloidalnych jest stosunkowo niewielka w porównaniu z innymi morfologicznymi grupami grzybów. W 2015 r. w dobrze zbadanych przyrodniczo parkach narodowych w Polsce była następująca: w Białowieskim PN – 32, Bieszczadzkim PN – 12, Gorczańskim PN – 3, Kampinoskim PN – 25, Tatrzańskim PN – 28, Tucholskim – 5[1].
Przypisy
- 1 2 3 Dariusz Karasiński i inni, Grzyby wielkoowocnikowe Kampinoskiego Parku Narodowego, Izabelin: Kampinoski Park Narodowy, 2015, s. 316–319, ISBN 978-83-61144-95-3.
- ↑ Lech Krzysztofiak i inni red., Świat śluzowców, grzybów i mszaków Wigierskiego Parku Narodowego, Suwałki: Stowarzyszenie „Człowiek i Przyroda”, 2010, s. 75–77, ISBN 978-8-360115-30-5.