 Gryfon Korthalsa | |
| Inne nazwy |
Wirehaired Pointing Griffon, Griffon d'arrêt à poil dur Korthals, Korthals Pointing Griffon, Griffon à Poil Dur |
|---|---|
| Kraj patronacki | |
| Kraj pochodzenia |
Francja[1] |
| Wymiary | |
| Wysokość |
55 – 60 (psy), 50 – 55 (suki) cm |
| Masa |
22 – 28 kg |
| Klasyfikacja | |
| FCI |
Grupa VII, Sekcja 1.3, |
| AKC |
Sporting |
| CKC |
Grupa 1 (Sporting Dogs) |
| UKC |
Grupa 4 – Gun Dog |
| Wzorce rasy | |
Gryfon Korthalsa – rasa psów z grupy wyżłów, zaklasyfikowana do sekcji wyżłów kontynentalnych w podsekcji psów w typie gryfona. Podlega próbom pracy[1].
Krótki rys historyczny
Ewald Karel Korthals był twórcą pralinii gryfonów, do której użył szorstkowłosych wyżłów heskich, francuskich gryfonów oraz holenderskich psów wodnych. W 1888 została otwarta księga rodowodowa dla wyżłów niemieckich wyhodowanych przez Korthalsa, a sama hodowla była kontynuowana od 1896 roku przez barona szwajcarskiego Ginginsa d'Eclepens.
Użytkowość
Pies myśliwski, lubi pracę w wodzie.
Szata i umaszczenie
Gryfon Korthalsa ma włos bardziej miękki i rozburzony od bliskiego krewniaka wyżła niemieckiego szorstkowłosego, z którym łatwo go pomylić. Umaszczenie rdzawobrązowe o różnym stopniu intensywności, biało-brązowe.
Przypisy
Bibliografia
- Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. Warszawa: Carta Blanca. Grupa Wydawnicza PWN, 2012. ISBN 978-83-7705-179-5.
- Eva-Maria Krämer "Rasy psów", Oficyna Wydawnicza MULTICO, Warszawa 2003
- Hans Räber "Encyklopedia psów rasowych" tom II, Oficyna Wydawnicza MULTICO, Warszawa 2001