Grotowice
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 łódzkie

Powiat

tomaszowski

Gmina

Rzeczyca

Liczba ludności (2022)

181[1]

Strefa numeracyjna

44

Kod pocztowy

97-220[2]

Tablice rejestracyjne

ETM

SIMC

0551438[3]

Położenie na mapie gminy Rzeczyca
Mapa konturowa gminy Rzeczyca, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Grotowice”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Grotowice”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Grotowice”
Położenie na mapie powiatu tomaszowskiego
Mapa konturowa powiatu tomaszowskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Grotowice”
Ziemia51°35′07″N 20°20′57″E/51,585278 20,349167[4]

Grotowice – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie tomaszowskim, w gminie Rzeczyca, nad Pilicą.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa piotrkowskiego.

Nazwa pochodzi od nazwiska rodziny Grotowskich, którzy byli właścicielami wsi od XVI w. W XIX i na pocz. XX w. dziedzicami wsi była rodzina Zdziarskich herbu Gozdawa (urodziła się tu m.in. Maria Zaleska ze Zdziarskich). Ostatnią prawowitą właścicielką Grotowic była Anna Zdziarska córka Kazimierza i Kamili z Arkuszewskich. W Grotowicach odbywały się jedne z pierwszych w Polsce (1912, 1914) tajne obozy szkoleniowe harcerzy 16 WDH im. Zawiszy Czarnego działającej przy Szkole Realnej im. Staszica w Warszawie. W harcerstwie działali uczniowie tej szkoły – Stanisław i Zbigniew Zdziarscy. Dwór w Grotowicach został całkowicie zniszczony przez użytkujące go po II wojnie Towarzystwo Przyjaciół Dzieci Oddział w Katowicach. Stary, malowniczy park jest bardzo zaniedbany – z trudem można odtworzyć resztki założenia. Nie ma już śladów po korcie tenisowym, na którym sto lat temu grywała rodzina i przyjaciele bawiący na wakacjach. Pięknie zagospodarowany majątek, chwalony wierszem przez poetę Zygmunta Lubicz Zaleskiego męża Marii Zdziarskiej wygląda dziś smutno, zaniedbanie i biednie. Ta zmiana jest jednym z wielu przykładów barbarzyńskiego zniszczenia kultury wsi polskiej w czasach PRL.

Znajduje się tu m.in. kapliczka z 1607 r. z herbami Ciołek i Rawicz, ufundowana przez Mateusza Grotowskiego na pamiątkę bitwy pod Guzowem z 6 lipca 1607, oraz zabytkowy park z przełomu XVIII i XIX w.

Zabytki

Według rejestru zabytków Narodowego Instytutu Dziedzictwa[5] na listę zabytków wpisane są obiekty:

  • zespół dworski, koniec XVIII w.:
    • dwór, nr rej.: 14/504-XI-27 z 21.01.1950 (nie istnieje?)
    • park, nr rej.: 239/P.XI.9 z 21.01.1950 oraz 352 z 27.12.1967

Przypisy

  1. ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04].
  2. ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 346 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  3. ↑ TERYT
  4. ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 39280
  5. ↑ NID: Rejestr zabytków nieruchomych, województwo łódzkie. [dostęp 2008-09-19].
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.